машинерија (ж.)
Тој беше вистински шраф на големата машинерија на механизмот на владеењето во кој јас со мојот наивен ентузијазам можев да се вклопам засекогаш.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Жртвената машинерија до синдромот на самоуништувањето, идеја на честа кај народите на Балканот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Но, суровата машинерија на реалноста постојано ни докажува дека таа состојба може да се достигне во целосна потполност само на оној свет, ако постои свет после смрта...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кој сум јас за оваа машинерија за создавање непријатели, за да се осмелам го „рехабилитирам најголемиот албански непријател во историјата”, дури да го бранам неговото дело во докторска дисертација?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ова може да биде позитивно за нашата уметност, бидејќи овие емоции вклучуваат спонтани реакции на природниот свет, донесувајќи чувства кои сѐ уште не се избришани од светот на телевизиските екрани и од потрошувачката рекламна машинерија.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Имаше пред себе сѐ, што му беше потребно; имаше едно одлично време, што му носеше многу, премногу вода, а тука беше и таа здивена машинерија, која беше готова да му се потчини и на најмалото движење на неговиот мал прст.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Делуваше мошне авторитативно, но од него зрачеше доверлива срдечност, беше директен, јасен и транспарентен, совршен дел на големата американска дипломатска машинерија вешто и ефикасно распоредена на целата планета.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Остануваше со неразјадена поврвнина и под јужниот снег, имаше цврсти корени и во скочанетата земја, неговиот проник го имаше склештено сиот горен дел од пиланата, исполнувајќи ја и буката, а тој се наоѓаше загнезден и во внатрешноста на пиланата, во него беа склештени и сите делови од машинеријата, што доаѓаа во допир со водата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Уметноста мора да го отфрли славењето на островата на приватност, наизглед изолирани од машинеријата на авторитетот, и мора доброволно да стане шрафче во таа машинерија, слуга на новиот Левиатан кого што го привикува како дух од шише.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Имаше пред себе една таква машинерија, на која можеш само да ѝ се радуваш, таа ниеднаш не ја истенчуваше својата напнатост, во неа беснееше една таква сила, со која можеше да биде рамноправен, а во сето тоа најмногу се радуваше што ни во своите раце,а ни во бичкијата, не можеше да сети ниедна сенка измореност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јас ништо не реков. Мене тоа, лично, не ми беше важно, важно ми беше да се даде машинерија и луѓе, односно пари, да се изгради водоводот што го имав на ум.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Исто како што равенките на големите германски филозофи, Ајнштајн, Хајзенберг и Планк ги сведоа Њутновите закони на ограничена употреба и ја растворија тврдата, молекуларно-атомска материја во бранови на електронската информација, Џојс и Пинчон и Бароуз ја разбија, со ласерска прецизност, граматичката структура и семантичката машинерија на стариот, класичен јазик на Шекспир.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Таа безначајна значајност на македонската политичка борба на културната сцена се состои во тоа што: 1. процедурите и настаните во таа борба ги заменуваат и потиснуваат достигнувањата на онаа автономна културна продукција што вака-така е создавана во времето на социјализмот; затоа што 2. замената на културното производство со културнополитичките дебати не е ништо друго туку оживување на идеолошката машинерија на општеството преку интелектуалците кои, по промените од 1989/90, пак ги заземаат оние истите двојни позиции на лојалисти и воедно критичари на власта, позиции што ги заземаше и некогашната интелигенција на просветлениот (СФР)Југословенски социјализам; и конечно 3. затоа што учесниците во актуелните внатремакедонски борби се заправо носители на една иста концепција за култура - а тоа е идејата за „висока култура“ со која се репрезентираат државата и нацијата. Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ударот го соборува, паѓа на грб сосе целата машинерија!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но деловите од големата машинерија на измачувањето функционираа невидливо и беспрекорно.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Човекот во Јапонија и во Германија станал на некој начин онаков каков што предвидувавме: ефикасно прекрасно тркалце што работи како подмачкано во неверојатно прецизната машинерија.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
