мирисне (св.)
Фоте ѝ го беше принесол под носот да го мирисне, пред да го однесе на балконот во подавалникот со локум.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ливадата се накитила со мирисни цветенца...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
1. Драга Асенета, Вие можеби имате волшебни црни очи кои фрлаат мирисни погледи околу себе, можеби зад себе сеете скапоцени сенки и можеби мочкате колонска вода, како што рекла една писателка, но тоа нема да Ви помогне да станете јунакиња на оваа книга.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И темјанушките не ги расадувам. Прават грмушки, јадри се и мирисни како во шума.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ама, ако мораш, цвеќето мирисни го и фрли го, а од амбарот повеќе земи одошто наполни - ете, тој е советот.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се сврте налево за да се мирисне додека сите пишуваа, дури никој не можеше да ја види - и погледот ѝ се сретна со едно од девојчињата што стоеше надвор со Ирена.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Во тој миг се слушна милозвучно пеење: „Еј, мирисни цветенца, пожолтени листенца, еве, брзам, идам, - идам да ве видам!
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Ајде, дојди да ме мириснеш, - рече Ема и го откопча палтенцето.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
