награди (св.)
Но утредента пак станувам пробуден од сонцето што далгите на сонот ги подмладува, па не знам дали од љубов или од омраза со таа младост за сѐ ме наградува.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Кога дрвото покрај кое случајно минувате со задоволство ја претрпува болката од впишувањето на две имиња врз неговата кора со нож; кога истовремената појава на дожд од небото и солзи на вашето лице не може да се нарече случајност; кога светулка се дави во вирче, прета со наводенети крилца борејќи се за живот и притоа не заборава да ве награди со светлина; кога не знаете зошто одот одеднаш ви станува куц; кога не сте пијани, а од некои темни агли на едвај осветлената улица слушате тивко завивање и цивкање на куче; кога не знаете како сте станале дел од таква ноќ... сѐ што ви преостанува е да се гризете од бол и зачуденост.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Кога телото се движи или мирува, околу него како невидлива светлина го грее обвивката на неговата духовност – продолжи да зборува старецот. – Таму се наоѓаат сите негови доблести и негативности кои ја наградуваат неговата телесност.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тука пред сѐ спаѓаат лешинарите пензионери кои имаат по 70 години, а вредно се бореле у другиот Светски рат тастирајќи ги вистинските борци кои воедно и загинале, а за тоа биле наградени од државата со нивните борилачки пензии кои изнесуваат колку 2 просечни плати.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Годинава, најзабележително беше оценувањето на членот на жирито од Албанија: со највисоки оценки, ги награди интерпретаторите од нејзината провениенција.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Да опљачкаш трафика ќе скапеш 20 години робија, а да опљачкаш држава ќе те наградат и у парламент ќе те пикнат.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во Париз, на пример, се смета навредливо и многу просто ако загледаш некоја жена или ѝ дофрлиш некакви непријатни зборови, но на секоја од нив можеш да ѝ се приближиш ако носи со себе кученце и ако тоа го држи в рацете - можеш да го помилуваш, а пак дамата за ваквиот гест ќе те награди со насмевка...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во холот изложба на ликовни творби: повеќе наградени...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Ништо не може да биде прескапо за мојата внука. Убавината мора да биде наградена со убавина.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Беше волшебно. Публиката беше воодушевена и ја наградуваше Перуниќ со силни овации.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
А власта или другарот Јаким ја наградил со белезицата? ).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И веќе знаев дека сѐ ќе е брзо готово, дека земјата обеспокоена од ѕверското будење на човечката крв нѐ чека да нѐ награди со црви, нас или тројцата со фесови: дотрча Ганка и се наведна над мајка си, се обиде да ја крене на нозе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Овој богато го наградуваше и во истиот миг, оставаше жени, харем, пријатели, работа, оставаше сѐ - се фрлаше на коњот и придружен од гавазите и булукот ’ртки јуреше на означеното место.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Значи, имаш идеја! – Се израдува Добре, најдобриот човек на светот, и го прегрна својот гостин – Кажи ми ја прекрасната идеја, па да те наградам со триста награди!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
И султанот го награди за таа негова верност и храброст. My ја даде цела Румелија да пашува во неа, но да не го заборава; секогаш да му се најде во лош час. И му се наоѓаше Мехмед.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ќе му направи на кадијата услуга за која, ете, тој уште несвршена работа, богато ја награди со цело ќесе пари.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Оној што во тоа беше најагилен, што најмногу се истакнуваше можеше да стане командир на одделение, одговорен на секција, дежурен во кујната, надгледувач, можеше да биде меѓу првите при јадењето (што не беше малку важно), - со еден збор таквите другари во сѐ предначеа, беа наградувани, привилегирани.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Бегајте! Диносаурус! Гледачите уште еднаш се смеат и ме наградуваат со аплауз.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Тоа едноставно ја покажува огромната разлика помеѓу дом и куќа, помеѓу мизерниот физички објект и принципот, создаден не од тули и дрво, туку од мноштво различни емоции насобрани со текот на времето, без некоја посебна причина, без поврзаност со наградувањата и казните.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- Е, добро, де! Кажи со што да ја наградиме.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
