насолзен (прид.)
Со насолзени очи слеговме да ја видиме, да ја галиме, да ја гушкаме.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Девојката само ќе им се попули со насолзени очи и ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се свртуваше и со насолзени очи ја зариваше главата во перницата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Народот молчеливо се растури по патот бришејќи ги насолзените очи.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И штом помислив така, се почувствував мал, зашто одеднаш пред мене чиниш се појави таа и ме гледа со своите големи сини , тивки и насолзени очи; ја чувствував топлината и горчината на мајкините солзи. Многумина како мене свртеа глави и многумина како мене се засркнаа од липање.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Таткото Теки со насолзени очи ја прегрнуваше својата ќерка Ервехе која повеќе нема никогаш да ја види.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Очите ѝ се насолзени и како низ магла виде дека некој мафта со рака во окрвавен завој.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ќе ме фати некоја жал да го оставам. Мислам дека некое насолзено око гледа по мене, вели, и чинам ај, пак врати се.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Горда го отвори пакетот и почна да ѝ ги пробува аливцата што ѝ ги донела, но детето не ја гледаше во насолзените очи туку во лакираните нокти и ѝ сричаше „мамо” на жената, а не нејзе.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Остана зад мене срната со насолзени очи, празни раце, ПРОСТИ!
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Тој брзаше со смрзнати раце и со насолзени очи кога ја здогледа на околу десет метри од себе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јадрите, црни, насолзени очи благодарно погледаа во тетка Стана, а грлото така ѝ се стегна што не можеше да прозбори ниту еден збор.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Едно утро Бојан замина. Старецот го испрати со насолзени очи.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Очите ѝ беа насолзени; Луција плачеше, и тоа веќе го забележуваа и другите.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Така е, вели Витомир со насолзени очи од чадот. - Ние, за умен човек имаме само еден збор, велам, којзнае зошто ама за умен човек немаме повеќе зборови.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Жените и девојките наведнале глави и, со насолзени очи, ја слушаат песната на разделбата без протест, без крик).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Поднамести шмајзер, со левата рака измазни небричено лице, со насолзени очи погледна на сонцето и рече: - Само кураж... само кураж... - тој откинато го влече секој збор, небаре го џвака.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Таа не одговори ништо. Само ме погледа со насолзени очи, наведна глава и излезе од собата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се расплака Дедо Мраз во земјата Дардаванија и со камен на гради, со очи испренасолзени и раце несмирени, застанал пред вртелешката, меѓу оклештените кукли, која од која поубава, која од која полична.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Дента кога Трајан отиде да го види Висара, татко му од Висар не беше дома; го најде Висара кај што гледа низ прозорецот со насолзени очи; Трајана го обзеде жал и го грабна Висара за раце: Ајде со мене, му рече, ајде да прошетаме по езерото.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)