незгоден (прид.)
Тоа ми беше необично, а и малку незгодно таа да ми ја носи чантата, но, пред и да успеам да се заблагодарам и да одбијам, чантата веќе се наоѓаше во нејзините раце.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сум чула толку неубави работи за неа и сега ми дојде назгодно да ја прашам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Незгодно ми е дури и да го прашам кај беше сите овие години.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
После цело време да ми е незгодно да погледнам во патникот со мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми дојде некако назгодно и му ги вкопав забите кај зглобот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Знаеш дека некој отепан те тепа и незгодно ти доаѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Знаеше дека можеш да си сигурен во некого дека е кукавица, но дека е многу незгодно набргу со свои очи да го видиш; а и тој да е свесен за тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Миговно го почувствува погледот на Нина, ѝ стана незгодно, се воздржа да не се вцрви и се загледа низ прозорецот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Кога тој настојуваше сепак да зборува за такви прашања, таа имаше една незгодна навика да падне во сон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Знаеја дека војниците сепак ги сфаќаат и после сето познанство незгодно им е да употребат сила.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Дадоа залет небаре прерипуваат незгодно трапиште.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Незгодно ти е да му кажеш, да се искараш со него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Незгодно ми е да викнам, некоја жена да разбудам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А малото маче - шареноглавче имало малку незгоден карактер, писнувало и при најмалка болка и претерувало во тоа свое пискање. А било и инаетливо.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ама, и јас уште не сум за фрлање: ми идат некако назгодно и мавам, не одбирам место.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одејки кон дома, изгледа се има препнато и така незгодно паднал што со главата удрил во некој камења.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Го прашувам библиотекарот, а тој се зацрвува, незгодно му е нешто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Токму кога привршуваше со бричење на последните преостанати влакненца, замавна незгодно со бричот и му го симна скалпот. Черепот на Х беше отворен.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Тој се сети како еднаш по - експлозија на една ракетна бомба, помагаше да се извлече еден труп од урнатините, и како беше вчудовиден не само од неговата неверојатна тежина, туку и од тоа колку е вкочанет и незгоден за носење, поради што наликуваше повеќе на камен отколку на месо.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сега ми идеше по малце криво и незгодно поради сите оние злобни шеги за сметка на водникот, што баш јас често си ги позволував, кога се точкаше водот во колона.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
