некни (прил.)
Некни морав да избегам од брат ѝ и да се сокријам дома.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А јас, видете: ќе ми пукне мевот од чоколади: ми даваше кметот и оној офицер што некни врескаше по луѓето ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Објаснете ми убаво за она што се случило некни кај оние ваши колиби... За она пресметување и сѐ друго.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Им јавија некни дека загинал татко му. Го собориле Германците некаде.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Некни една удри да бега.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но некни Бузо и неговите насила ни влегоа, испокршија сѐ и ни ги присвоија колибите...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И ете, ние кои станавме за да смениме една власт, сега со нашата власт и сила го изгоревме некни олтарот и иконите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Па, замисли си, во наредбата што ми ја пратија некни, пишуваат: „За да се зајакни борбениот дух кај новододјените борци, кои добороволно стапија во Демократската армија на Грција, во слободно време, офицерот за културно-просветна работа, задолжително да почне да ги учи да пеат револуцинонерни и борбени песни.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ете некни ѓерданчето на Босилка ѝ загина; не е човечка глава да, човек умира и никому ништо, а ќерко, а не ти оти едно клопче ти загинало и да плачеш.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Некни ми пиша другарка ми Ружа. Ептен е незадоволна со американската внатрешна политика.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Толку сме, колку што изгинавме некни, вчера и денес... толку сме, колку сме сега плус тие, кои изгинаа за да не падне ридот, ама паднаа тие...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Значи некни затоа беше ти тука, па мене ме маслосуаше, а?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Од некни премногу се измени. Го потфатила истата болест на полјакот: по цела ноќ вооружен се врти околу куќата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ниту нему му треба вода како вода, велат, ниту црква како црква, ни светица како светица, туку нему му треба, велат некни во дуќанон на Чанета, ние да клекнеме, да му бациме рака, да му оддадеме почест, а тој да стане пратеник.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Тина, ајде да седниме на една клупа... Тине, се сеќаваш кога ти кажвав некни за онаја кочијата шо се преврти во сокачето кај бакало кога бев по леб?
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Дедо Бошко, откако ѝ рече на снаата да свари кафе, му кажа на Лумана: - Те чекав уште неќна.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- А некни; во црквата во која ноќевавме го изгоревме олтарот и иконите и со тоа, ми се чини, како да изгоревме дел од душата на народецот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Оваа матеница не е готова, - рече измеќарот. - Имам скисната од некни... Ако сакаш...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бојан мислеше на своите. Во градите уште од некни му се валкаше мала грутка неспокој, која, со одминувањето на деновите и со непрестајното пластење на снегот, нараснуваше, почнуваше дури и да боли.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Нека ѝ рече оти тој човекот од Витолишча, шо бил некни тука, дојде — и ќе ѝ текне кој су: — А, а, а, ти, стари в'ку!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
