несигурен (прид.)
И тој да се држи во постојана неизвесност и несигурност, во страв и паника".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Да заобиколиме? - несигурно се оѕва десетарот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тие ми држат стража пред светот, често несигурна, толку опседнати со себе си, што забораваат на човека.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Плашливо и несигурно почнаа едноподруго да преминуваат кон нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се исправи несигурно тргна кон вратата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Емплфорт направи неколку несигурни движења од една страна на друга, како да мисли дека постои некоја друга врата низ која може да излезе, а потоа почна да се шутка низ ќелијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Почнав да тонам во маглите на некое измешано чувство од страв, несигурност, бессилие, вчудовиденост, немоќ.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Всушност со несигурни чекори се движам низ просторијата во која владее насилничкото расонување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Одев несигурно по тротоарот и требаше, најбрзо што можев, да земам соба во хотел.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тоа беше сѐ и тој веќе беше несигурен дали воопшто се случило.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Брзал кон куќа со гнил дел на чардак, тврдина на стаорци или човечко дувло од плитар што не можело да има поинакви прозорци освен од парчиња момирок врзувани со олово во несигурната рамка на квадратот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Крај своите издолжени сенки тие изгледаа ситни и несигурни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Одеше несигурно и наморничавен чудејќи се зошто неговите очи искривуваат сѐ што и да видат.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се смалуваше и несигурно стоеше на нозе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се крстел јавајќи на несигурна гранка и ги гледал како што можел светец од височина да гледа куп ѓаволи со крмначки опаши.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Чекорите им станаа несигурни. Во неподвижниот воздух се слушаше единствено дишењето на натрапниците.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Оставаа впечаток на вчудовидени и несигурни.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Стаклената несигурна вага на која се мерат неразоткриените работи со познатите, многу тешко ја одржува во рамнотежа во услови кога мислите се во непрестајно движење.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во деновите на запознавањето, неговата "изместеност" ѝ се чинеше интересна иако пројавите на таа необичност ѝ штрчеа, барем онолку колку и роговите на полжавот: постојано подвижни и променливи како и нивната прилично несигурна вљубеност.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Грижливата нега со која беа опкружени ги охрабруваше по периодот на несигурност.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
