однесување (ср.)
Совети за појасна проценка на туѓите мани и доблести со резултат на соодветно однесување кон истите.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Но не со намера да го укорам заради непристојното и по малку загадочно однесување во оној дел од неговата приказна што се однесуваше на спомнатиот волшебно розов облак, туку за начинот на кој настојувал да се изземе себеси од секое можно сомневање па дури и од недоразбирањата што би можеле да се појават во врска со нив.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Исто така во написот се осврнува и на однесувањето на македонскиот народ во борбата против окупаторот и неговиот однос кон борците на бригадата.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Еднаш дури изјави пред мене дека токму нејзиното однесување, однесувањето на Рајна, го спасило бракот на онаа божемна Генералица која којзнае што сѐ си замислувала.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се пијанчам со вино и размислувам за грешките во моето однесување.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Во градскиот комитет започнаа да пристигнуваат поплаки од основните организации на партијата за недоличното однесување на козите на разни јавни места во градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Дека успивањето не е само причина за фалење и за неконвенционално однесување во социјалната средина, зборува примерот со брилијантниот студент по медицина од Британија кој се успал на испитот по Физиологија.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Рекол дека е во прашање мала одмазда на месното население во врска со неодговорното однесување на една група Белогардејци од претходниот брод која, речиси без причина направила некои штети во пристаништето.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Веднаш по првата недела од вселувањето во домот на Томо и ги предочи правилата на однесувањето и нејзиното место во куќата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Чувствуваше длабока привлеченост кон него не само затоа што беше заинтригиран од контрастот меѓу О'Брајановото урбано однесување и неговиот боречки изглед.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој владее и со можноста преку неконтролирано однесување да го стимулира незадоволството кај потчинетиот, а потоа користејќи ја својата власт да го казни непромисленото и неприлично однесување на потчинетиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можете да бидете обвинети и за сурово однесување со животните.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Секое утро мислата го поздравуваше новиот работен ден со „Е стварно го претераа, ќе им се качам горе да се разбереме на што личи ваквото однесување во една реномирана и културна установа каква што е нашава.”
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Сомнението што се роди во мене во врска со однесувањето на човекон од приказната кого го повикувал гласот на жена му ме поттикна да напоменам дека несреќникот веројатно заскитал во оној напореден свет воден од прилично сериозен привид?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можеби немаше сфатено, но со своето однесување тој идеално се вклопи во потрагата по задачи со кои требаше да се нагрби уметноста за да биде корисно употребена.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Која беше целта на ваквото однесување? Сакавте да оправдате еден поединец и да ја обвините државата?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој седеше покрај ѕидот и молчеше, поттурнуван од нечистите тела, премногу обземен од страв и од болката во стомакот за да може да се заинтересира за своето опкружување, но сепак забележувајќи ја изненадувачката разлика во однесувањето меѓу партиските затвореници и другите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Описот на секојдневното однесување на нашиот херој ќе го надополниме со една специфичност која веројатно на многумина не им паднала в очи или ја избегнала нивната љубопитност: од вратот па угоре за Поетот (или во негово име) владее посебната поетска висока сфера, таканаречениот простор на имагинацијата и на ослободените намери од секаков вид туторства.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Оваа анализа на моќта на многумина ќе им биде тешка за прифаќање, поради сугестијата дека многу од аспектите на нашите индивидуални начини на однесување за кои тврдиме дека се израз на нашата слободна волја, или за кои тврдиме дека се против наметнатите начини на однесување, не се она што на прв поглед се чини.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
