оморина (ж.)
Земјата, згорештена од дневниот пек, дишеше тешка подмолна оморина.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Ми натежна оваа пладневна оморина и ме совладал сонот. ***
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Горе во планината трепети оморина пред вжештените спили.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Со оморината како да трепети и загубената врева на денот, но сето тоа е така безгласно, така тихо сега.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
