пациентка (ж.)
Одбиваше да игра со топка во дворот за време на одморот и да работи во уметничката работилница, иако поголемиот дел од пациентките со големо внимание ѝ се посветуваа на претстојната уметничка вечер.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во овој случај, значи, е избегната можноста пациентката како папагал да ги повторува моите зборови.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се предаде. И покрај тоа, ја однесоа во павилјонот наменет за агресивни пациентки, ја смирија со млаз студена вода од цревото и ѝ вшприцаа терпентин во ногата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Пациентките се обидуваат да го разонодат и да му го расеат вниманието.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Доктор Гете (кој тогаш, на пример, пред една пациентка, која бесцелно се движеше по собата не застанувајќи, ја испружуваше својата рака попречувајќи ѝ го патот, а таа се наведнуваше, совладувајќи ја така препреката, и продолжуваше брзо и бесцелно да чекори по просторијата) одговори: „Мојата цел не беше да натерам некого да се запраша зошто го правам ова, туку зошто пациентката реагира така како што реагира.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Марија, забавувајќи се, присуствуваше на таа претстава на голите пациентки, кои се бркаа со болничарките низ црквата како слепи кокошки.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И тогаш сосема смирено рече дека болката, на која се жалеше пациентката, може да е резултат на некоја внатрешна инфекција.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И, додека си мислам дека мојата срамна прошетка заврши, професорот им објаснува на децата, од кои јас сум една рака години постара, дека сега „пациентката ќе ја полнат со воздух“, па ќе ја посматраат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Најпосле, оваа пациентка дава толку јасен и продлабочен опис на својата состојба со „секојдневен” јазик, како малкумина други што ги знам.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Споменатите американски автори се служат со класичната психоаналитичка терминологија - его, супер-его и ид, за која сметам дека поставува непотребни препреки за разбирање на случајот; описот на пациентката изгледаше како токму нејзе својствен начин на гледање на себе, не како наметнат или сугериран.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Многу често доаѓаше заедно со своите пациентки.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
