пилешки (прид.)
Се сетив на пилешките крилца во белото тенџере во купатилото.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Би си ја разгалиле душичката и со пилешка супа со рузмарин, а за десерт смокви со рикота сирење или најдобриот лек за да ја заблажите болката, парче чоколадна торта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Како мал го носеше татко му кркач на манастирски празник, кога во дворот меѓу црквата и конакот беа поставени сергии со барчиња како свирчиња, зашеќерени јаболчиња на стапчиња, прапорци за угичи и порти и прапорчиња за сугариња и капиџици, картонски маски за очите со ластиче преку ушите до тилот, медени колачиња тврди како пилешки срца, до колобајчиња во различни бои, а и шарени како градски велигденски јајца.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Пилешки копани и крилца во ориз.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Можеби поради детето во мене, сѐ уште не можам да се ослободам од анегдотата што мајка ми ја раскажуваше секогаш кога ќе се најдеше во ситуација да го подели она што го приготвила како храна (ќофтиња, пилешки крилца, колачиња, јаболки и слично): „Мајка имала девет деца.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога ме виде конечно вратен и сталожен, стана на нозе и започна да ја меси за сите нас најдобрата, највкусната на Балканот пита „тикуш“ со пилешко.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сонцето припекува, а по нив иде еден пилешки глас, ја цепи горештината.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
3. Со татко ми две работи можат да се случат: или бргу ќе оздрави или ќе ја презими зимата в постела: сѐ што приготвува најубаво јадење мајка ми, нему му носи: пилешко месо, недоварени јајца, сутлијаш, пита, мед.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
По принцип јадам пилешко и риба, сѐ друго ми е гнасно. Се чудеа, па на крај порачав пилешки стек.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Малебџилници - тоа се всушност гостилници каде што се готви јадење само пилешко месо: печено пиле со или без ориз, пилешка чорба и ориз, некои пудинзи со месо од градите на пилињата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Е многу е смешно. Би сакала да ѝ го смачкам тој пилешки мозок.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Или со убава пилешка чорба.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Со Сотир ги растевме заедно овие кокошки... - рече и кревајќи ја престилката, си го избриша едното око, - многу сакаше да јаде пилешко.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Никако не можев да сфатам дали тие клинци се интелигентни, или луди, или едноставно имаа пилешки мозок со смисла за хумор и гардероба.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
