плачливо (прил.)
Нам грлата плачливо ни се стегнаа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Го акнав по глуждот оној што одеше пред мене, а тој ми се сврте и, држејќи се за удреното место, плачливо праша: - Копиле, зар не знаеш да маршираш, а?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мира плачливо го собра лицето и го погледна Колета.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Едно големо и разлигавено мрсулаво, плачливо дете кое плаче по играчката на сиот глас, а кога ќе ја добие таа толку убава играчка гневно ја фрла на земја и бесно ја гази сѐ додека не ја искрши до последното препознатливо парче.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Плачливо и инаетливо реков дека повеќе мојата нога нема да стапне дури и во училишниот двор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И ми студи! - плачливо одговара Ване и се мршти како да има во устата кисело диво јаболче.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Но мајка ми плачливо го згрчува лицето.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Таа стоеше отстрана и плачливо шепотеше: „Ама јас сум... истата, таа...“
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Шарко сврти само глава, ја подигна нагоре, болно и плачливо зави...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А кога ќе беше многу пијан и не ќе можеше да оди, ќе седнеше пред некоја туѓа врата и плачливо ќе јачеше: - Маја, Маја...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Но мајка ми плачливо го згрчува лицето. готова е да стркала солзи.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
