понор (м.)
Стој сега ко знаме кај освоил сонот и третата мена отвори ја в понор.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сѐ ми беше попусто зошто сивите галии гореа во пламен од потопи и понори...
„Чекајќи го ангелот“
од Милчо Мисоски
(1991)
Илузија во погледите на храбрите, заскитани во понорот на бескрајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тивка мелодија во далечините на понорите, виножито помеѓу сонцето и дождот, скоро невидлива силуета на сликар во хоризонтот и бои црвени, бели, сини, боите на мојот сон.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Безумен предавнички поглед, во длабок понор молскавично блесна помислата за коренити преданија на неверна жена... со фереџе го прикри твојто лице..?
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Арсо исплива од понорот на тешка и глува тишина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Со острилото на мечот, открија љубовта сокриена во скротива карпа... ’Рти ново искушение од невистини слушни ги зборовите неизречени со клучалката пред темен понор...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Сакаше, како што Мојсеј повел еден народ кон слободата на ветената земја, да го поведе човечкиот род кон ослободување на Јас, кон ослободување на човековата суштина од оковите на потиснувањето и од мрачните понори на несвесното.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На местото кај што се кревал новиот храм се отворила длапка страшна, понор адски, во кој Господ ги собрал црвоточните тела на лажните и алчни богоумјасници, новите Вавилонци.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Црн сјај во зениците, а на нивно место црни дупки, длабоки понори, бездни и степи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Која сила му го покажувала патот, која светлина му ги осветлувала длабочините и крточиите, вировите и понорите? Се прашуваа луѓето, стравуваа и замолчуваа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Галебите бели крај море од понор далеку ќе бидат со гостинка СОЛЗА ќе го свртиш светот Од умот твој со скршени џамој, јастреби ќе вивнат Јас не ќе сум тука, далеку ќе бидам...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Бакнежи горат...чувство на понор, паѓање во сладоста на медениот вкус.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
