попарен (прид.)
Она што го виде ја натера да стане како попарена.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Рипна како попарена и отиде право во земникот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Домаќинот како попарен скокна, го отвори прозорецот и погледна надвор.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ако се случеше во сонот да се одвои од неа, ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветерот да не го подземе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Се тргнав како попарен.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се враќам попарена. Надвор врне снег, треба оган да се завали.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
За кај се спремаш, Здравко, здравец мој попарен, викам и сеќавам дека неговата рака се лади во мојата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Синот на Пајко како попарен скокна и подаде раце кон неа. Ја фати за раменици, ја стресе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Брзо се врати дома. Мајка му пак ја немаше. Како попарен отрча в бавча.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Печеше и турипечи, араслана со пченкарно попарено брашно густо поп-латено со свинско пржено и мамалике и млечник.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Срипувам од креветот како попарен, правам сплет шпаги, набрзина мијам заби со четка за нокти, ставам гас-маска за да оставам подобар впечаток, те со растреперени раце кревам слушалка и со милозвучен и правичен глас велам „Ало?“
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Стани! - Па ти, па ти мори, ти си контра! - извика како попарена другарката...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И си почнувам: - За која куќа се спремаш, Капинке, капко моја попарена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Врз секоја попарена кора, ставаше од парчињата пилешко месо, од жолтата погача, но и ореви.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ибн Тајко отседна во Капан-анот и двапати во денот доаѓаше во сарајот да ѝ ги менува облозите на попарената Атиџе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ѕ се штрекна. Скокна како попарен и ја грабна слушалката.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Таа срипа како попарена: - Што ти паѓа на памет? - викна изненадена.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тетка ми срипа како попарена и небаре од воздух одеднаш во рацете ѝ се создаде крпа и средство за чистење, кое почна да го прска на шанкот и енергично да го трие.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога им беше сув лебот, летно време кога имаше матеница и пресно млеко, дедо му често го дробеше, па така, натопен во матеницата или попарен со врело млеко, лебот се изедуваше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кого удави? скокнала жена му како попарена. Мачката ѝ рекол.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
