пречекори (св.)
Ги пречекорувам луѓето, престапувам покрај ѕидот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дедо многупати така ќе ме праша да не ме пречекорил некој што не растам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја пречекорив првата жена и таа почна да поткашлува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислиш не знам зошто тие го пречекоруваат твојот праг.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тој ја отвора вратата и со десната нога го пречекорува прагот на домата наша. Се крсти пред иконата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Потоа повторно тишина, во која ја пречекорувам границата на јорганот и тонам во мракот на сопствениот здив.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Прво таа како да ме праша дали ќе ѝ го направам тој себап , а потем јас како да ја прашав дали сака и уште што немав почнато да пречекорам во таа сауна за која веќе имав платен билет кога таа се созеде, со рацете се фати за блузата, заградувајќи се и се исправи во постелата.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Бидејќи мојот интерес не ја пречекорува границата на просторот во кој жителствуваат рожбите на духот, перцепцијата ќе ми биде ограничена.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ќе пречекорам двајца-тројца и ќе запрам со дишењето, ќе го поткинам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој се помрднува, пречекорува кон прозорецот и долго време гледа надвор.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Лели со десната нога треба да го пречекора прагот? Ете вака.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Срнчето еднаш пречекори кон печката и сега сакаше упорно да остане тука.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сакам да потрчам, да го припрашам уште нешто, уште колку време ќе служи војска да го прашам, ама не можам да пречекорам, од место да се помрднам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Црквата ги величи зашто сама ги создала и ги хранела со иудашки сребереници од нејзината азна, а државата без срам се гордее со кодошлакот, шпионството и одродништвото и како пример на храброст за дечињата уште првиот ден на пречекорување на прагот од градинката, во нивните чисти души го истура отровот на отуѓеноста од родот и во тефтерите ги запишува со грчка пена. 3 ***
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И не можеш да пречекориш од бубачки, од разни гадинки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Широка е за да ја пречекориш, а не знаеш колку е длабока за да ја прецапаш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
ЗАКЛУЧОК Во миговите кога општествените граници се мошне реални и кога различните расистички демагози се загрижени да не ги пречекорат разни неповикани раселени и економски затирани индивидуи, се чини популарната култура со своето имагинарно пречекорување на границите како некаква лажна компензација, утеха.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ми го беше привлекол вниманието облакот кој откако ги пречекори црвените покриви на куќите на Водно веќе наближуваше кон црниот гајтан што се размотуваше од високиот оџак на „Турист“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Да се пречекори тој раскин кого што луѓето како и да не го забележуваат иако кој знае што воопшто забележуваат тие мрачни луѓе што се качуваат во вагоните на метрото за потоа да се симнат, што покрај превоз бараат тие луѓе што се качуваат пред или по за да пред или потоа се симнат, а што само се поклопува во некоја зона на вагонот каде што сѐ е однапред решено со тоа што никој не може да знае дали ќе излеземе заедно, дали прво ќе се симнам јас или пак оној слабичок човек со ролна хартија, дали онаа баба во зелено ќе продолжи до крај, дали тие деца сега ќе се симнат, ма јасно е дека да бидејќи веќе ги собираат тетратките и лењирите, низ игра и смеење приоѓаат кон вратата додека таму во аголот некоја девојка се стабилизира за да потрае, за уште многу станици да може да седи врз конечно испразнетото седиште, а таа девојка е непредвидлива.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Така, за да ја продолжи играта, филологот беше принуден да пречекори некои ограничувања поставени од неговата сопруга.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
