проштава (несв.)
Секој ден повторно проштеваме, за пеколот во кој се наоѓаме, го вртиме и другиот образ, со нашата труд и мака, ѓаволот го гоштеваме.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Рипнале сите просто и на врата в куќи го пречекале, сите плачејќи го избакнале и здраво и живо сториле, а Силјан им бакна на татка си и на мајка си десница и проштење им сака за клетвата што го втаса.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но тоа што ни се проштаваше досега, не може да ни се опрости за напред.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ненадејно мислата му се насочи кон можноста за сожалување, компромис и проштевање, или кон било кој друг сожалителен нагон.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Зашто дедо Геро и не се сложи со некои селани кога рекоа ако не можеле да го убијат Лумана, тогаш зошто да му проштеваат на Бошка Манев кога тој секогаш им е в раце.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Не ли ти кажав, не ли ти кажав, не ли ти реков на проштавање?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Тие лесно стануваат нејзини жртви. Историјата никогаш не проштева.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Стави ми ја твојата топла рака на челото и тоа ќе биде нашето проштевање.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Тие ти проштеваат. Ќе ти простам и јас.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Проштевај, драг пријателе, што ти идам ненајавен и вака доцна. Но повеќе не можев да издржам.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За другарството е потребна искреност, готовност да се помага, готовност да се дели што се има, готовност да се проштева.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И кога неколку месеци по државниот удар ми се јави лично шефот на дипломатскиот протокол, со известување дека се организира матанѕа, односно со барање за учество, јас морав да ја покажам својата неукост и да запрашам: - Проштевајте, рековте - матанѕа...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И сериозно да размислиме за нашето време што не ни проштева кога го губиме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Зглобовите на разговорот попуштија, се разнишаја, и можеби тоа беше причина што, кога се проштеваа, таа ја заборави на стол својата свилена марама.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Гледав дека сите се потскиселивте, ама кому му одело на ум дека сум грешил. Проштевајте.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
6. Ти доаѓам забрадена со море и песна
Како ден за проштевања роден
Јас, дремката на ливадите
Јас, името на бездните
Да те бакнам во челото на спокојот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тогаш се проштава таа со својот роднина, за кого ѝ е жал и плаче, и му го фрла дарот на рамо, подарен од зетот, а девојките ја пеат песната: „Мила ми мила — таткова рода".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И тие се проштаваат со мене. 36.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ова значи дека ти проштева, - рече свекрвата и ми упати една блажена насмевка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Многу ми се сакаше, речиси нешто ме копкаше, некому да кажам што сонови сонувам, ама не решив, пред стрика Бориза ќе испаднев религиозен и суеверен, а тоа најстрого го имаше забрането Партијата, и стрико Борис за такви работи, религии и суеверија, не проштаваше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
