радио (ср.)
Радиото како да сееше терор во оваа куќа која со години зрачеше спокој.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Слушаме радио, читаме весник, а таму куп информации за несреќи во светот, за глад, за немаштија, за војни, за ропство, за земјотреси, за поплави, а нас сето тоа нѐ растажува, нѐ боли.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тоа како да го надоместуваше со гласовите од радиото.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми загрижено го слушаше гласот од радиото.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сакав да гледам и да слушнам за велосипедизмот на спортските програми на телевизијата, на радиото, но од медиумите добивав само скудни податоци.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во еден миг, во една информација за војната спикерката на радиото нагласи: Доколку престанат монсунските дождови ќе продолжи бомбардирањето на виетнамските позиции...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На секои 15 минути „Радио Париз“ дава специјални соопштенија за возачите, преку кое ги предупредува како да се движат доколку некоја улица е затестена поради сообраќајна несреќа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ќе чујам тропање на чинии, подвикнување на деца, свирење на радио и мене ќе ми се собере срцето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ова радио како да беше споулавено.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Прегласно радио кажуваше од некоја куќа што се случува помеѓу Израелците и Арапите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Сега и директивите како да папсаа. На радиото ги немаше поранешните апели против козите придружувани со револуционерни песни.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
6. Радио Лондон беше емитувал репортажа од капетан Еванс во која на КПГ ѝ забележува дека премногу го толерира македонското национално чувство, кое води кон отцепување на Егејска Македонија од Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Откако ќе добиевте црвена шамија (како што се викаше и една детска емисија на тогашното Радио Скопје), следуваше полагање на пионерска заклетва.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
И после ќе појдам кај радиото, ќе го вртам и ќе барам да се јави „Гласот на Демократската влада на Грција“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И радиото ја повторува старата врева.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Радиото силно ечеше. Козите сега уплашено се движеа по собите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Инаку тој им припаѓаше на оној ред поарчени првоборци што сепак ја беше сочувал припадноста кон власта и ги уредуваше утринските вести на радиото, а неговиот работен ден завршуваше таму негде кон 10 или 11 часот претпладне.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Навивачите околу радиото бесно се свртеа. Змиулчето не одговори.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Ама не е така, не ќе е така, ќе си речам после, не може да лаже радиото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прво се прашувате дали Бошко Смаќовски добил отказ од Радио Скопје, па уредниците решиле на сабјле да емитуваат репортажа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
