расипник м.

расипник (м.)

Што ќе помисли Киркор за него кога навистина тој нема да појде и не појде денес да си го плати костумот со штедрата рака на богат расипник.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- За тој расипник! Ене го спие по кафињата, пијаница. Шуто, шуто, јас те куртулив од него!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Исчепка тој дека меѓу нас, во Сук, има расипници, неранимајковци, агенти, шпиони.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Погледни ме добро, пред да ме чуеш. Јасно ти е: не изгледам како човек што лаже, не сум расипник, не ја расфрлувам својата чест.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Бездруго таа беше туѓа, на некој расипник или покојник.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
У угурсуз - неранимајко, расипник, нечовек, арамија
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)