секретар (м.)
Партискиот секретар на градот и градоначалникот се искачија на парадната бина за да се сретнат со водачите на козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Јас сум член на окружниот комитет и секретар на партијата на жените.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кај патниците со еден чамец пристигнал секретарот на Францускиот конзулат во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Е тука според интимното размислување на секретарот, се зачнала грешката која повеќе никој не можел да ја исправи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да ја знаеја овие кадри, овие догматски сили тајната инструкција за трансформацијата на козарите во индустриски пролетаријат, сигурно не ќе поминеше добро партискиот секретар на градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Зашто, ако заминеше и на негово место се избереше нов секретар, тој сигурно веднаш, штом ќе ја отвореше касата, ќе дојдеше до тајната директива и можеше да ја активира поради видливата агресивност на козите и со тоа би напреднал во кариерата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тогаш мораа да минат покрај зградата на градскиот комитет на партијата, токму под прозорецот на секретарот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Партискиот секретар стануваше сѐ позагрижен поради овие барања, дури некој спомна на еден состанок, и оставка, а и тој самиот напати ќе си помислеше да си замине од функцијата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Секретарот стана свесен за доверливоста на директивата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога ли успеал да ја организира оваа гозба, алал да му е, си дорече секретарот, гледајќи го блажениот и опуштен израз на републичкиот партиски секретар.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Јас сум секретар на пет реони.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Такви мисли го обземаа партискиот секретар.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Спроти нив, на другиот крај од просторијата, наседнати се двајца претставници на Градскиот комитет на Сојузот на комунистите на Македонија, секретарот на партиската организација, претседателот на Социјалистичкиот сојуз на работниот народ, претседателот на синдикалната организација, претседателката на младинската организација, потпретседателот на Сојузот на борците и две жени, веројатно претставнички на женската организација.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Минатата недела кај мене во дуќан дојде секретарот на Г- н Грекусис, да ме повика во конзулатот, бидејќи конзулот сакал да ме види лично и персонално.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
И штом било така, требало по секоја цена да се исползува случајот што процесот ќе се разгледува од граѓански суд, на кој ќе биде присутна публика, новинари, како и некој од драгоманите или секретарите на европските конзулати во Солун, за да се каже вистината за движењето.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Побарав итна работна средба со генералниот секретар во министерството за надворешни работи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сѐ беше врзано во некаков проклет маѓепсан круг од кој тешко можеше да се ослободат секретарот, градоначалникот и сите други по ред.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
При реорганизацијата на привремената Демократска влада на Грција, еден претставник на НОФ станува член на владата, претседателот на НОФ влегува во составот на Вишиот совет на ДАГ, а секретарот на НОФ е назначен за директор на дирекцијата за национални малцинства во Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не ме видоа; од еден пријател, во берберницата во која се бричев, дознав дека имаат и дете, и дека Земанек станал генерален секретар на Партијата, но дека таа партија ги изгубила изборите, и дека политичката моќ им опаднала; сепак, велеше пријателот, Земанек живее одлично како секретар на Партијата, а има и љубовница: некоја млада девојка која многу личела на Луција, кога била млада.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас сум член на Извршниот комитет на Главниот одбор на НОФ и организационен секретар на АФЖ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
