скинува (несв.)
Една ѕвезда се скинува и паѓа над коријата. Господе, мислам, ќе ја запали шумана. Ама ништо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој ѕидот за миг го минува и на прсти - на месечината рог ѝ скинува.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
