сметне (св.)
Штом сама остана, шамијата ја сметна в трепет и пушти веднаш жален вик.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тој ме чу, дојде и ме сметна. Ми ги затвори очите да не гледам и ме изнесе од дворот.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Тие два цртежа ги сметна тој од ѕидот, утрото пред самото отворање на изложбата, ене ги стојат уште на бирото во изложбената канцеларија.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се мачеше да го сметне од себе сето време додека продолжуваше да се мие со снегот пред вратата; се мачеше да го истрие од своето лице неговиот млак допир додека притискаше со белата грутка по слепоочниците и по густо обраснатата брада, а кога не успеа, во него остана знаењето дека вчерашниот ден мораше да ги остави по себе сите свои трагови и дека тој ќе мора нив уште долго да ги носи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
ИВАН: Не мислиш дека имале смелост да го пречекаат возот, да го сметнат од воз и...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Потоа седна крај горското изворче, ја сметна торбичката од рамото, го извади пченкарниот лебец, неколку пиперки и почна слатко, слатко да јаде...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Од кај најде толку страв, господе, да сметнеш на земјата?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му пристапија на коњчето, му го сметнаа самарчето, го зедоа и тргнаа низ коријата...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Или барем да успееш од некаде од подалеку да ги видиш малку поинакви, да го подзаборавиш сето она за нив, да го сметнеш тоа за нив и да ги видиш во некоја малку поблага, малку понова светлина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Што ми зборуваш, Уљо, велам јас, зар се сметна од умот, велам и магла ми се реси пред очите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа никогаш не можеше да го сметне од мислите, од сеќавањето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој го сметна сега и качкетот и го кладе на колено, како да сакаше со тоа да рече: што ме мислиш ти мене?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој сметна капа и си ја подаде раката:
- Дозволете да се запознаеме.
Франц - бивш народен учител.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Просто ја сметна од себе, како парче канап, како смок, што му се опсукал по рамениците.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И стражарите ги сметнаа пушките, се чу решителна команда: — Оган! — Бау! — Оган!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
