стресува (несв.)
И после наеднаш се стресува и запира.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мачорот стоеше до трендафилот и го стресуваше снегот од грбот, што се одрона врз него кога скокна.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ја подига главата, стресувајќи ги навредливостите, од палавштините на Јужниот сосед...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се будеше среде ноќ. Се стресуваше во сонот. Лоши соништа не ја оставаа да спие...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И на секое напивање, мајка ѝ на Велика само се стресува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се стресува, се истрива од колената на Јосифа и тивко квичејќи оди кај оџакот, се испружува покрај огнот, муцката ја положува на предните и загледан од огинот се грее.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пред влезната врата го стресува снегот од себе и влегува во одајчето со променето лице, најдувајќи ја мајка Перса задремена крај малечката Пелагија. Ѝ се извини на мајка Перса што се задржале толку многу, ѝ рече дека е многу уморена и дека каснала со Чана кај Танаско и сега не е гладна, туку дека е гладна само за сон, па така не мораше да објаснува зошто се врати со стемнето лице.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Стресувајќи се за миг заради она што се случило и она што можело да се случи, Онисифор Проказник го видел пред себе другиот Онисифор, изменет, со крваво чело, помал отколку што можел да се намали од студот. И самиот се намалувал од својот јад.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Бездруго веќе знаел како морало да се случи: Арсо Арнаутче ја фрлил секирата и, чиниш во пад е, ја повлекол со себе покорената жена кон невидени длабочини, поточно кон земјата од која ќе почне нивното барање на длабочините додека ќе ги сменуваат писоците од уста в уста рамно, од месо в месо; ја видел, трет во тоа збивање, испреплетеноста на змиската игра и со обете раце се фатил за првото стебло како да ќе го искорне; само се лизгал со дланките по мазната кора паѓајќи на коленици и удирајќи со главата во празно како да стресувал од вратот копривно лути гасеници.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
9. Будењето беше тешко и несигурно како со напор да се стресува калап од стврднат малтер.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се стресува, срцето му запира гледајќи дека тоа не е Помпеја - туку неговото село.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Уште еден грч го стресува телото, се слуша воздишка и очите почнаваат да добиваат боја на матно стакло. И такви остануваат.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Крцкаат пружините, а таа се стресува и и се присторува дека тука близу слуша рафали...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Штом ќе ја допреше, таа се стресуваше, се скочануваше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Е, сега претеравте – згрме страшно со тој нејзин глас од кој, кога е навистина многу лута, коските ми се стресуваат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Под неа се стресува и тапо татни земјата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
ТЕОДОС: Не можам, сум кинисал по работа. (Се стресува.) Уф! Ме покваси!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Остро студенило болежливо ја пронижува, и го стресува целото тело.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Стравот им ги стресува коските.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Најпосле избувнува: - Кој е? Гласот не е толку силен, ниту претерано строг, но, сепак, целото одделение се стресува.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
