стубел (м.)
Бојан го грабна стомнето што го беше донел од колибата, а Денко ги зеде двата термоса што археолозите секогаш ги носеа со себе, па се стрчаа по патеката што се спушташе кон стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И заборавија зошто тргнале кон стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Вечерта двете момчиња се спуштија до стубелот и го покрија со штици. Убаво ги заковаа. Оставија само мал отвор, колку да може со чанче да се црпе вода.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За десетина секунди се најде крај стубелот. Веќе знаеше што бара и што треба да прави.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Еден од Дуковските косачи седеше во тревата и си ја клепаше косата, а другиот, сигурно помладиот брат Кирил, со стомна в рака идеше угоре, по патеката што водеше до стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Џипот запре на рамнинката, веднаш над стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бојан се наведна. Со едната рака го фати ножето од девојчето, со другата цврсто се зачепи за дрвениот раб од стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Треба да им пронајдам место за шаторите. Мислам добро ќе им биде онаму долу, над стубелот. Вода ќе им треба. - Шатори велиш, а? - Така сакаат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- А вие момци, можете да стрчнете до стубелот и да донесете свежа водица.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Успеавме! - ја крена главата Денко. - Успеавме! - викна силно, радосно, па го крена девојчето и го положи на ливадата, малку настрана од стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ајде, наздравје косење! - дофрли Кирил и забрза по патеката кон стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Околу пладне, кога Бојан и дедо му изморени од жегата тргнаа кон стубелот да се исплискаат со студена вода, забрчи во долниот крај на Рамни Ливади.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Денко, брзо! - викна уште еднаш и се наведна над стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Денко, помагај! - извика очајнички. И Денко веќе беше крај стубелот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
