уплакан (прид.)
Јас дека врзани рацете, се вртам ко укруп во уплакана куќа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Снегулките го избришаа уплаканото лице.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Се тркалале по нејзиното големо уплакано лице, мајчински и обилни.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ме бакнуваат со своите уплакани лица, ме касаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Децата се поуспокоија. Уплаканите лица им се поразведрија кога се видоа во дворот под сенките на големите круши, сливи и кајсии.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А кога таткото се вратил од печалба, и сиот уплакан од жал по момичката, зашто лошата жена му изнакажала лаги - дошла мечката и ја вратила момичката жива...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Солзите ми течеа по брадата, цела бев уплакана и истоштена од грижи.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Навечер, во затемнетиот стан, го вклучував телевизорот и гледав срушени куќи, уплакани луѓе, човечки и животински лешеви.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа не одговараше, само тажно ги крена уплаканите очи.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога го позна оти е тој, стана сета разбушавена, заплашена и уплакана. , — Шо сторите, бре, јок да се сторите, баби ниедни? — му се врекна на Јована и тргна да излегува.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во Иркутск е минус 40, на Флорида плус 30... Гргорат и се мешаат јазици, се преклопуваат насмеани и уплакани лица, живи и мртви, градови што настануваат и исчезнуваат, се мешаат географски точки, Амазон се влева во Црно Море, Волга во Атлантик...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На прагот, целата уплакана го дочека мајка му.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во тој миг Томо влезе во собата, гледајќи право во уплаканите очи на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се гушнаа. Се изнаплакаа. Баба Петра ѝ ги избакна очите уплакани.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
