чалгаџија (м.)
Оваа жал многу им скрши работа на чалгаџиите...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Можеш ли да направиш чардак, да викнеш чалгаџии и да се опијаниш само од миризбата на цветовите? Секој цвет си има своја миризба.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Да знаеја чалгаџиите дека му свират на утрешниот свршеник на Викторија, бездруго ќе му ја испееја и песната на нејзиниот дедо, кој истурил, по битолските меани, крбли злато од мерак по убавата Еврејка... Но не знаеја.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Најмногу земаше ќеманеџијата и, на крајот, дури беше дајреџијата. Таков си беше редот, од век, меѓу чалгаџиите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
