чкрапа (несв.)
Боже, колку мачно чкрапаа резињата и колку долго се оѕвиваше мракот меѓу ѕидовите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чуствував како ми буричкаат во свеста и сакав да променам премногу нешта телето веќе притисок ми крена ми дојде даљинско да фрлам во екран Во главата уште ми се моташе ботокс и верглав рефрен од дебилна песна од срањето среќа во несреќа стигна ми заврши запекот се олеснив сместа Сеуште чкрапав ко луд махинално се покајав воопшто што сум се родил слегов до гранап по пиво на рецка од радијација да ублажам бол
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Витомир завиткува нова цигара и почнува да чкрапа за да ја запали.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Полковникот Жино вртеше околу орото и чкрапаше со фотоапаратот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Господ?” „Ха, и тој ништо не прави додека не му помогнеш: ако не ви подвикнев јас под кошарата и ако не го удрев барабанот низ село да се расчуе, Профим ни за жива глава немаше да ти ја даде; вие сѐ уште ќе се криевте и ќе си ги боцкавте фелките по сламата...” чкрапаше со очите Бандо.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ми подаваат едно книже и чкрапаат со кибритот да ми светнат. „Имај доверба во луѓево“. Потпис: трилисна детелина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нели велиш да се предадеме, еве, нека биде на вашето, само – бесата бес! – и почна да чкрапа клучот на портата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Го свртувам сега митралезот кон мофашите, чкрапам, а тој молчи, не ми се оѕвива.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чкрапа, ќе ме изеде чкрапјата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
