штиче (ср.)
Кражбата ти е исто што и занает - се делкал штичиња и си научил да прави каци, ковчези со срма шарани, па дури и чези.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Пријатели? Роднини? Соборци? Ах, секако по еден двајца од нив, седат крај двенатри скрпени масички од секакви штичиња и го мезетат минатото, ги џвакаат сеќавањата налевани со слаба комовица, се гледаат еден со друг и не си веруваат дека се живи и одвреме навреме се поттупнуваат колку да проверат дека навистина се живи дека се токму тие што се околу масичето и така изминуваат денови и ноќи и тие двајцата се симнуваат подолу со тренто стиснати еден до друг без да знаат дека се еден до друг и подолу на попатна станица зад која може да се најде Дубруву тропаат од врата до врата бараат Игејци такви и такви од тоа и од тоа село
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
