ајде (чест.)
Колку има за ова овде, колку преговори да нѐ прелажат, колку примки, мамки и замки, што се вели, ама, ајде...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ качија на воз и, ајде пак!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ајде дома, вели дедо, и затворите се за луѓе, повторува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Ајде, повтори го тоа“ ѝ рече мама.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Умно зборуваш, синко, но ајде да видиме што станало со скривницата - рече мајка му.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Не можам, мамо! - Обиди се! Ајде цртај, јас си имам работа!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ајде да одиме понатаму. Ене, таму имало ограда.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Ајде, земи стол и седнувај да видиме што добро те носи?
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Ајде, ајде да те видам, - продизвикуваше. - Нападни ме де.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ајде да направиме летен театар од песокливи кули и сонливи дилижанси и бакнежи од шаторски преспивања Ајде да направиме летен театар со карневалски маски со скришни сказни со ружи и ѕвона што ќе ечат крај езерото.
„Чекајќи го ангелот“
од Милчо Мисоски
(1991)
- Ајде, жено! Не е преку свет. Ако толку сакаш да го видиш, уште утре ќе те качам на воз и правец Љубљана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Води ме, ајде, ти пат мој прашен, запази спомен од мојот траг, додека живот – поројот страшен – ме врати на роден праг.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Но најпрвин се задржа на турцизмот ајде (на турски hayde), присутен во сите балкански јазици, и во ладино јазикот на солунските сефарди, дури се вовлекол во рускиот и полскиот јазик, а бил присутен и во марсејскиот француски арго.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Женски глас се смее: Ајде ... ајде ... добра ноќ ... утре пак ќе се видиме ... Машки глас (тажно): Добра ноќ.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Во листата, меѓу другите, се најдоа и зборовите: арам, муфлуз, резил, тамаќар, башибозук, шашма, далавера, алашвериш, ќелепур-софра, џева, беља, гениш, курназ, маскара, едепсаз, марифет, сафра, рушфет, џамбаз, суртук, мамлаз, чалам, табиет, чаре, јаваш, ајде, таксират, тарапана, ујдурма, усул, чешит, џабе, џган, џумбус, батакчија, бадијала, зулум, налет, угурсуз, шерет, гајле, гајрет, грбал, душман, далавера, дереџе,зандана, зијан, ифрит, калауз, курбан, курназ, маскара, мамлаз, намќор....
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Седни... и барај ми го главниот интендант, потоа командантот на магацините со оружје... Ајде, врти!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ајде да провоцираме временски натрапници кои ги покриваат гениталиите на уметничките скулптури.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
- Кој ќе се тепа со мене, а? Ајдете, мамини галеничиња! Јас чекам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И цело време да му зборувам: сега ќе ми јадело детето, сега тета ќе му даде да папа... ајде, уште ова да го испапа, ап, ап, не прстето, грозје мое, не, теткино око, ап!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чии се овците? Ајде давај ги ваму! – викаше со наредбодавачки глас.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
