биста (ж.)
Мала дигресија, се роди во мај, умре во мај и во Битола биста МУ кренаа во мај! Е ај сега?
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
На гробот му ја ставија бистата што си ја направи. Луѓето ја гледаа бистата и се восхитуваа на неговото мајсторство: изгледаше како да е жив Танаил.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Отрча во каменоломот, грабна еден камен, и како што Танаил беше наведнат и чукаше до чеканот и глетото на бистата што си ја довршуваше, го удри по главата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Докрај го носел гневот во себе, а кога пристигнал во својот дом во Виена, прво што сторил било да ја скрши бистата на принцот што стоела на полицата за книги.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Танаил се пресвитка и падна врз бистата облевајќи ја со крвта што му шикна од главата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во бродот беа присутни сите Титови обележја, освен него: неговата биста, неговата работна соба, неговиот свет од долгите пловидби, плочките на кои беа испишани имињата на славните посетители, покрај државниците и имињата на Елизабет Тејлор, Ричард Бартон, Софија Лорен и други...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Колку да нема забуна, тој е истиот кој сега има биста пред Синдикатот во Битола, а под неа букет свежо цвеќе во пластична чаша од Скопско.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
