боен (прид.)
А целиот Балкан, сине, отсекогаш бил големо бојно поле.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
47. Јас сум еднаш уверен оти во мојата постапка нема ништо предавничко: 1/ оти мислите, не само на приватни лица како мене, но и на сите Македонци од бојното поле и од Бугарија, и мислите, барањата и предлозите на целиот бугарски народ и на бугарската влада не се во состојба да ги изменат погледите на големите сили и на Русија врз потребите на македонскиот народ; 2/ сите усилби понатаму одвај ли ќе го променат поведението на државите по нашето прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Играа тројцата пријатели покер со смирена гордост, во тишина, небаре се наоѓаа на последното бојно поле на кое можеше да се брани и спаси честа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
По борбата на бојното поле ќе настапи време да се бориме на културна почва, и во тоа време, наместо да имаме можност да ги ползуваме плодовите од пролеаната крв и да напредуваме културно, ние и тогаш, како и сега, ќе треба на наша штета да ги помагаме ту српските, ту грчките, ту бугарските интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но и кога земените од војска не се вратија, стигна абер дека останале да лежат таму на бојните полиња за слава на империјата и неговото височество султанот, Руса пак продолжи да го чека Јована.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
До Инспекторот на полицијата Скопје Од управителот на поштата во Прилеп и од началникот на Прилепски срез добив телеграма со која ме известуваат дека четниците кои се враќаат од бојното поле вовеле вистинска анархија и безвластие.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не ќе видам да носиш пак на коњот трофеј боен, да стигнеш гордо, в роден крај.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Се знае ли што не ќе измисли војник во првите бојни редови, чекајќи ја смртта секој момент? Ho по едно време оваа цуцка се претвори во вистинска стапица за војниците од двете страни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Грамос, другари, стана симбол на нашата борба. А значењето негово не е само во тоа дали ќе се добие битката на бојното поле или не.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Продолжи да оди. Пенушките од брест, што беа откорнати од теренот и со булдожер беа турнати во купишта од безредие со корењата црни како јаглен кренати нагоре под чудни агли, му изгледаа стравотни и го потсетија на надуените мртви тела испечени од сонце, што ги имаше видено на северно-африканските бојни полиња.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ги продолжија расправите како на бојно поле на двата јазика.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Нивното бојно поле - денот се подаваше во еден замав на нивна крвава пресметка, земајќи ја бојата на секој од тие ветрови, а како своја залога препуштајќи им ги ним токму своите облаци, секогаш и секому само онолку, колку што можеа да си одземат, да си извојуваат еден од друг овие двајца лути противници.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Денеска ги нема високите кули, го нема стражарот со острата сабја и бојното копје.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Но колку што навлегуваше во нивната жива и незавршена конотација, тој низ овие зборови како да сакаше да ги дополни балканските историографии, кои и во јазиците во подем на државите- нации гледаа бојно поле.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И, додека го убедуваа неговото другарче од одајата, во која ЦИА перманентно го „труеше“ со боеви отрови вшприцани низ штекерот, тој ме влечеше во холот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Не, не грижи се, велат дека не е боен отров...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И дека бојното поле ќе заврши со вкопување во две фронтови линии.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Фатија пролетни дождови и компирите поникнуваа бојни како бозе, ќе речеш божем преку ноќ се накренале од земи како космати борачи и сега тука се борат во бавчата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Утробата сал му ја истурил... Потоа Рушит, сиот во позлата бојна, од чија што песна и свирба трепереа уши: опитен човек во војна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
