болска (несв.)
Очите секогаш му болскаат и секогаш во нив има вгнезден страв и оган.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Полунаведнат виде како пред неговите очи, во изгревот на сонцето, болска штикот на противникот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И над сето тоа наш рој од желби: пламењето од сите ридишта ветрот да ги наведнува во поклон и врз вдлабнатите гробови крстовите од црн бор и бела бреза да болскаат во пурпур, а пламењето на Грамос да имаат круни и секој од гробовите да има лик на крал...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во горните прозорци болскаше сонцето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Болска, мижи и трепери синкаво пламенче врз цепениците под кои жарта блешти.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Догорува огнот и пламенот трепетливо се смалува, болска над жарта и ко воздишка згасна...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Ти така мислиш! - му се вдаде инструкторот. – Ама секогаш да знаеш дека пушката треба да ја чистиш ... да болска од чистота.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Со стравот потпотиснат од надежта што ми ја врати изворот вода долу, јас се исправив целиот, со сета височина, и во летната вечер, следен од мирисите на тревите и од болскањето на светулките, се вратив во собата кај мојата машина за пишување.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Болска во темното таблата испишана со градови, како небото со ѕвезди.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тоа е време кога се раѓа денот, кога над морската пустелија отскокнува сонцето и болска во стаклените очи на обесените.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кога стигна до триесеттата, тогаш ѝ се пристори дека една од нив се заниша, се оддели од другите и онака бела од снегот, стројна во сета својa висина и убавина, со гранките спуштени надолу и целата во бела долга руба со небројни мали светленца кои болскаат толку, што ослепуваат очи, тргна кон неа...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
