вибрација (ж.)
Како да ја одбранам првобитната вибрација?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Имам мистички визии и космички вибрации Ален Гинзберг Благословувам постојано Благословувам Сѐ што е околу мене. (Предметите Ми ги одбројуваат часовите Додека ги разместувам по сеќавање)
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Голи, стимулирани со афродизијак, збунети од постојаното набљудување и спреченоста да се олабават со мастурбирање (ерекцијата во сон автоматски вклучува огромна електрична зујалица чии вибрации го исфрлаат субјектот од креветот точно во смрзната вода, со што случаите на водени сништа се сведуваат на минимум).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се должеше ли уште на нешто неговата потреба, по првиот занес со мене, кој беше несомнен, да се покрие со својот цврст емоционален плашт непробоен за моите вибрации?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Можеби несвесно емитуваат сигнали, можеби потреперувањето на нивните мускули, по неколку светлосни години, ќе предизвика нежна вибрација на некоја друга планета.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
По некој ден пристигнаа стручњаци се искачија кај дувалото и зафатија со инструментите да ги мерат гасовите, отровноста, чадот, брзината, температурата, вибрациите...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
2. Мојата приказна
„Стасав во последен миг, но сепак
го преминав прагот на авлијата 28и премрев, мислам, одеднаш:
- самрачна светлост, неспокоен сјај
и јарка нестивната страст
која се одразува врз сѐ и во сѐ
и сѐ превреднува, како премрежје
- сетне, интензивен спој вибрации
збрани на едно место
налик на грст значења вкрстени
во еден единствен збор
(о, парадоксално блаженство
на хомонимијата -
си реков и почувствував
дека допираат до тебе
моите помисли, надтежнати од профаност
занесени по светост
изострени од долгото 'рвење
меѓу принудата и поривот
меѓу надворешното и внатрешното!)
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Во мене одекнуваа вибрации од движењето на возот кој што сѐ побрзо и побрзо се приближуваше кон нешто ново, непознато, невидено...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
2. Мојата приказна
„Стасав во последен миг, но сепак
го преминав прагот на авлијата 28и премрев, мислам, одеднаш:
- самрачна светлост, неспокоен сјај
и јарка нестивната страст
која се одразува врз сѐ и во сѐ
и сѐ превреднува, како премрежје
- сетне, интензивен спој вибрации
збрани на едно место
налик на грст значења вкрстени
во еден единствен збор
(о, парадоксално блаженство
на хомонимијата -
си реков и почувствував
дека допираат до тебе
моите помисли, надтежнати од профаност
занесени по светост
изострени од долгото 'рвење
меѓу принудата и поривот
меѓу надворешното и внатрешното!)
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Средбата со плочата беше гласна од невидливата сила на вибрациите што ја ослободуваа талпата од засушениот малтер и ситните коматчиња тула или песок, кои пак, поради тоа, се распрснаа на сите страни пукајќи чиниш се куршуми.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Беше тоа заглушувачки крик на бес и очајание, едно длабоко и гласно „ О-о-о-о-ох!“ што продолжуваше да одѕвонува како вибрации од камбана.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеш да објасниш дека е ладна, нема живост, ниту енергетски вибрации со позитивни тонови. Тажна е сивата боја.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Без емоции, без интелегентни емотивни вибрации. Едноставно, животински.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
