виновник (м.)
Ме обземаше жестока желба да го натерам да се раздвижи и да го најде виновникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Немам разбирање за тие, кои сѐ уште не го скршија од усните печатот на молкот и јавно и отворено не признаа и не покажаа со прст на виновникот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Поскоро да избега од тоа жестоко чувство дека е виновник и изневерник.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Главниот виновник беше огромниот петел на комшиите, со темноцрвена кикиришка што гневно му се тресеше на главата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ме сметаше за потскажувач, за мал пакосник што гледа во него виновник за несреќите на патот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Затоа тој секогаш само Неа ја обвинуваше, само во Неа го бараше виновникот за плимите и осеките што го растресуваа нивниот брак.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но јас мајсторски излажав, па така виновник излезе мојата помала сестра, па нејзе ѝ помодреа образите од шлаканиците што ги доби.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Оние пред него и оние зад него стоеле неподвижни. Го гледале како виновник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Според мојата теорија, најголемиот виновник е повторно ебаниот капитализам кој алиенацијата кај луѓето ја заменува преку глобалната белосветска мрежа.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Не мораш да го разбереш и да го прифатиш ова што ти го кажувам, но запомни: слободата е слободно паѓање, самоубиство во мигот кога мислиш дека си вечен, кога мислиш дека животот го живееш онака како што секогаш си го посакувал, самоубиство без причини и последици, нешто како катарза што те исполнува со пркос и можеби затоа не бараш виновници и не осудуваш никого во тоа долго, долго паѓање што може да трае и само еден миг.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Многу е тешко да се направи лик на виновник обвиен со таинственост.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Загаден воздух - главен виновник за порастот на заболувањата на дишните патишта!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Казната на џезата, на тој див закон (отсекогаш право на неколцина старци) да се глоби, дури и да се тепа и да се претепува виновникот па и со негова крв да се мие срамотата што му тежи на селото, ја зел во свои раце Онисифор Мечкојад.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не беше шака, исклани беа царски луѓе, стопаните на Имотот, и никој не можеше да претпостави, при недостиг на вистински виновник, врз кого од нив ќе се истури гневот на султанот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Беше блед и исплашен како виновник што очекува уште еден удар.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мислам дека ти беше виновникот што мачорот се пресели на багремот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Се почувствува како главен виновник разделбата меѓу мајката и двете рожби.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Го жалеше Ивана и се чувствуваше како виновник за она што можеше да му биде заседа од тој поп-непоп со јоргованести лузни на голата јака черупка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тврдиот став на Никодин за жената како дежурен виновник во бракот уште повеќе ја вознемируваше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Чепкаат во тоа што го поминале по планињето, без престан ги бараат виновниците за изгубената рака, нога, големите лузни, за опустошените села и уништените куќи, за осакатените и загинатите, за изгазената верба и лажните ветувања, за удолницата што ни ја направија многу стрмна и по која сѐ уште не сопираме...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
