водач (м.)
Послушноста, вербата и довербата во водачот и партијата - му беа патоказ.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Не е ли јасно и од тие постапки на македонските водачи оти Македонците зедоа самите да ги решаваат судбините на Македонија и оти тие во својата дејност се готови да се судираат и да ги усогласуваат интересите на својата татковина не само со Бугарија, но и со другите балкански државички, откако ќе им се дадат на тие државички некои обврски од страна на Македонија за укажаната помош?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но сигурно и тој беше дел од големата неподвижна протоплазма на власта која ја движеше инертната идеја на Водачот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Партискиот секретар на градот и градоначалникот се искачија на парадната бина за да се сретнат со водачите на козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но големиот светски водач луѓето уште долго не можеа да го искорнат од душата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А водачот се обесил во Сибир и мртов го вратија во Атина.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во очај водачите на фракциите извршуваат крвави атентати врз невино население.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А бидејќи големиот квантитет од луѓе не може да има никаква заедничка волја, водачот се претставува како нејзин толкувач.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Се поттргна настрана, а јас до неговото име додадов: „Водач“.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Раскажувањето од гледна точка на нараторот, дете на интелектуалец, пријател на водачот на козарите, ја предочува реалноста на животот на оние кои постојано живееле како осумничени, зашто не ги споделувале идеите на новиот режим на власта...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Беше очигледно дека тој не можеше да ги опфати сите, да ги зароби главните водачи во својот жолт нотес.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Непрекинувана од други звуци, таа песна само уште повеќе ја потенцираше големата тишина и далечната осама, чувството на носталгија, на тага, од кое, ноќум, еве, не може да се одбрани ни еден градител како мене, ни еден копач на бунар, водач на маска, дури и кога големата идеја веќе се овенчува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Така завршуваше и бронзената бесмртност на Водачот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нам водачи тие ни беа; без бог да ги штити смртта ги однесе ледна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
По ден, тогаш веројатно по последниот јасник во таа илјада осумстотини триесет и петта година, додека светлоста откосо се ближела кон рудината на која стоеле, нејасноста во очите на видовитиот не можела да им стане водач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа плачеше, ме бришеше со шамичето, а тој ме држеше за косата, и додека крвта од носот ми се слеваше во устата и грлото, ме одвлечка кон сликата на партискиот водач, ме исправи пред неа и рече: „Читај.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но и други борци ќе воскресне Река и водач нивни ќе излезам в гора.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Луѓето се прибраа, и бидејќи останаа без водач, и не помислија да им притекнат на помош на опсадените.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во тој пасос бев рекла дека таквата десакрализација знае да настапи непредвидливо и молскавично и дека на следбениците на водачот дотогаш издигнат до степен на Божество, наеднаш ќе им потемни светлината на неговиот ореол и тие ќе останат бесни на себе што до вчера го обожувале.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
