водостој м.

водостој (м.)

„Еве, интересно - Дојранското Езеро расте по топење на снегови и изобилни врнежи во земјата - Можно покачување на водостојот уште за 40 сантиметри - Најголемо покачување од еколошката катастрофа на Дојранското Езеро.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Дело ограничено со една тромава естетика, производ на една уметност на најмало напрегнување, творба на една епоха на низок водостој и слаб проток, што би била состојбата во која се најдоа уметноста и естетиката во вторава половина на дваесетиот век; тоа дело го претставува одговорот на уметникот на оној став на публиката кој тежнее еден Лоеонардов портрет да биде преобразен во „ла Gioconda” - т.е., во нешто повеќе од едно дело, во некакво над- дело, во едно пренапрегнато дело, мит, амблем на секое уметничко дело - толку упорно присутна во своето самољубие, што и кога веќе не ја гледаме, нејзината насмевка, што наликува на насмевката на Carrol-овата мачка, не престанува да нѐ прогонува, дури ни тогаш кога сликата исчезнала.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)