војувач (м.)
На Божик ја завршил и му ја подарил на манастирот големата икона на божјата леунка пред која клечат сите балкански светци и војувачи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дури и го почувствувал мирисот на оние треви со чиј мелем се ублажувале изгореници на кожата со име волчо срце или така некако, волчи јазик, волчи трн, облипиха во јазикот на руските трговци и војувачи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Луѓето, стиснати меѓу чуки и суводолици, се поставувале зад камења и зад џунки со искуство на војувачи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со чувство на вина што не се простува, ноќта се распаѓала на резенки и претставувала уште само сенка на ридови и на ритчиња, премногу косопасни и соголени од чифлигџии и селски копуци за да минат запрегите низ шума или да се присокријат негде призраците на Самоиловата коњица, или на Крум или на Душан, или на кој и да е војувач на ова парче земја чиј народец го проретчувал кој како ќе стаса, најпосле врз неговата тиква да се струполи и топузот на Бајазитовите потомци, тој топуз да ги потурчува каменот, земјата и човекот со тапија потпишана одлево надесно и да граба од 'ржена слама машки деца - подоцна под сабјата на младите јаничари да дојде понекогаш родниот брат или татко, ни колачот ни закланиот да не знаат дека крвта пролеала своја крв.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
3 И не мислејќи дека така ќе се случи, несвесно станувале војувачи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со војувачка итроштина замавнал кон темето на соговорникот. На луѓето им се згрутчил здивот в душник. Но другиот ја очекувал опасноста.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ниту една од војувачките страни не го почитувала правото на македонскиот народ за национално определување и формирање на сопствена држава.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Полегнал со предниот дел на ставата врз издолжениот врат на животното во страв да не падне под копита и под одмазда на голоракиот војувач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Овие нередовни војувачи, во чиј состав биле криминалци и воени платеници, често биле поопасни за оние за коишто војувале отколку за нивните противници.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сѐ уште мислел дека неговите луѓе без причина ја почнале оваа мала војна по која ќе се исправат од недостоплената земја со искалени лица на самоуверени војувачи пред кои штотуку почнало да се крева големото знаме на победата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во собата на црковната куќарка во која живееше, заедно со него дење и ноќе живееја испреплетени мирисина едно минато, билни мелеми за војувачи, стопен восок, катран. околу него без расфрелени стуткани листови од некаква стара тетратка - обвинуваше, не можеше да објасни зошто.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И токму тоа ги правеше ѕверови преживеаните султанови војувачи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
