вресок (м.)
Оксиморонот држен со цврста поетска рака, се откинува преведувајќи ја песната од брегот на вресокот на брегот на молкот, од вокалот до белинката меѓу зборовите.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Се свртува на другата страна и писнува па од нејзиниот вресок неколку глави се креваат над веленцата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ги пуштавме од раце само тогаш кога од јарешкиот вресок ќе ни оглувеа ушите или ќе нѐ заболеа нозете од клоцање.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Од време навреме скокаа во место цепејки го небото со вресок својствен само на нив, болно плачеа коњски, а пискотот нивни се прочу низ коријата, одекнуваше од околните ридови и повторно се гушеше некаде длабоко во нивните коњски срца.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Врисокот повторно одекнува заглушувачки, облак од прашина го замаглува видикот...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Мечката уште веднаш го имаше исфрлено од себе неговото јарче и стоеше свртена кон него, а по сртовите се расцепи еден таков див вресок, од чијашто болка чиниш и дрвјата здола го истресоа тешкиот окит.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со нејзиниот вресок одекна и писокот на девојчињата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Излитена фраза, во јак врисок за молба некој да се врати.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Заодот на сонцето остави вжештен црвен вресок на небото и оѕверен одблесок врз површината на езерската шир.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
И вресокот, што го чуваше во градите, би бил беззаб и воопшто не би стасал подалеку од првите буки.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Бррр, и сега дури ми се ежави косава од нејзиниот вресок. Писна и диво замавта со рацете.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Само го чу нејзиниот врисок.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Милка не може да си дојде на себе, се крши во себе и во снагата, си ги плетка рацете и не знае кому да упати друг вресок.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ме преплашува нејзиниот вресок.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Оној вресок, сочуван во него, ги будеше крвавите морници дури и кога ќе се обидеше да се надвисне низ прозорецот на својата куќа, што беше само две метра над земјата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Внатре вресок ечи, молба, како екот се враќа, во ѕидови удира на телото, кое во грч бранови го носат.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Ноќта, на дванаесеттиот час, при мената на денот, силен вресок ги кренал сите од постелите.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нејзиниот Вангел е легнат меѓу неа и Родна Караколева и нејзиниот вресок не го пробудува од длабокиот сон.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ранетиот Гарибалди се мачи да не офне оти во Пиза озборувањето е прилично распространет спорт и од едно обично офкање мигум се прави претсмртен вресок.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Родена во Пиреја, очите навикнати на сините води на средоземието, грчките маслинови гори и паничниот вресок на жегалците летно време, овде, на север, во Македонија, Летка се чувствуваше како со падобран спуштена во непознати предели.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
