голотија (ж.)
Што заборавате, што заборавате дека моиве ластари ќе бидат ваши раце кога ќе легнете - со внуците да се здравувате А сте ме оставиле само среде оваа штура голотија на ридов за да не умре од немаштија и за да го дојам сонцето.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Ќе свенат ластарите. Ќе се исушат тие раце што ме негувале, што ме раснеле и на овој рид голотијава и ветерот ќе ме дојадат.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Сте ме оставиле само среде оваа штура голотија на ридов за да не умре од немаштија.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Јас, исушен, љубимец на вековите, ги засакав сите добрини и зла и сета жилавост на оваа голотија крај мене сум ја исцицал.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Хиперцивилизираната афектираност во облеката на кралот на Непал и неговите придружници, смешните набрани околувратници огромни колку воденици и потпетиците високи како копаните на венецијанска куртизана, се во совршен контраст со дивјачката голотија на Калибан и останатите островјани.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И мојава усамена става на оваа голотија сте - вие.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Само здравје и живот, некој к'смет господ да ви даде, да се ќердосате, та никој не умрел од голотиа и од босотиа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но, за некои е доволно да минат покрај „Мулен Руж“за да ја задоволи суетата дека минале покрај оваа прославена париска витрина на голотија и што предизвикува повеви на разни асоцијации.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Затоа колоната несигурно одеше и со крваво око го мереше камењарот, сивата свирка на нероденоста, пустошта и голотијата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледна за миг во голотијата над себе. Сите неба се далеку, рече. И моето.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Тоа, тоа! – како никогаш пред тоа се израдуваа Ескимите откако Дедо Мраз голотијата и новиот тен им го обнови во топла, шарена облека. – Само тоа и ништо друго!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Неколку мига, колку што на мајката ѝ беа потребни за да ја покрие голотијата, пред да излета од собата, беа доволни Луција да побегне.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И затоа секој што застанал и зјапи во витрините на кабарињата, на бистроата, во бутките со порно литература, во кафеаните каде што се нуди само голотија, во кината каде што се екранизират порно филмови и на чии влезови, за пропаганден ефект, задолжително стои забелешка дека „гледањето на филмот е строго забрането за луѓе под 18 години“, е некој дошлак во Париз, некој турист и гостин од некоја странска замја, кој можеби дошол тука, на „Пигал“, за да каже, кога ќе се врати во својот крај, дека бил на „Пигал“, зашто се смета дека тој е еден од симболите на француската метропола.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Само уште малку да поседи овде додека И накупи алишта - да си ја покриеме голотијава наша...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На демонстрациите ги носеа неговите голи слики, на концертите се пееја секакви непристојни песнички за неговата голотија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Само двата чкора, оние две мртви дрва, како да изненадуваат; но и покрај толку вода и сонце, тие не пуштаат од своите црни гранки лист и дел се од тагата на оваа голотија.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Токо, налет ти голотиата. Ете, од Стоанка останаа толку алишча, нека дојде, нека носе, пците нека а носат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
