десетгодишен (прид.)
И навистина, во малото десетгодишно девојче се зароди љубов и омраза кон едно свое другарче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Цариградската кадиска диплома ќе му помогне на Татко во остварувањето на десетгодишната судиска и адвокатска кариера во монархиска Албанија, служејќи како кралски судија во неколку албански градови, а на крајот, кога не можејќи да се помири со режимот, и да отвори адвокатска канцеларија во родниот град Поградец на самата граница крај Охридското Езеро, каде што неговото потесно и пошироко семејство уживаше несомнен авторитет.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во десетгодишното постоење, владата разви мал милион на методи за кршење на отпорот на малубројните дисидентски групи.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Зарем некој набеден психијатар со десетгодишен специјалистички стаж?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Сега кога нашата група веќе има објавено четири-пет книги, по десетгодишното постоење станува појасно во која насока се развиваме.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Посака тие да се брачна двојка со десетгодишен стаж.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но предоцна да спаси некого или нешто, макар што на Балканот продолжуваше големата неизвесност, во Југославија посебно. И во илјадниците телеграми кои ги пишував од мојата речиси десетгодишна дипломатска мисија јас не престанав да трагам по наследената таткова тишина, во која се кријат кодовите на неговите незавршени потраги по балканската вистина, барана низ урнатините на империите, од чии падови се извишуваше надежта на преживувањето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
— Как Крсте, бре слепче? Откаде докаде десеттодишно дете го запопиле? — се чуди Јован, не знаејќи дека ова е пиеска, а не вистински живот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нормално, како десетгодишно дете, бев фасциниран од технологијата на процесот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Можете да ме слушнете како свирам на пијано на десетгодишна возраст, додека мојот помал брат плаче во позадината.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
