документарен (прид.)
Имав среќа да видам и еден документарен филм од Првата светска војна во кој имаше инсерти и за некогашно Скопје.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
За нејзиниот случај во Германија е снимен документарен филм, а наскоро се појави и споменатата автобиографија.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ме викнаа луѓе од власта и ми рекоа да подготвам сценарио за кус документарен филм за акумулацијата во Долнец и една изложба на фотографии и текстови.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Со никаков документарен доказ сега не можеше да се потврди дека некогаш се водела војна со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По војната во Битола се доселија цели деведесет илјади главно селани, приближно колку што имаше во турско кога таму живееле неколку илјади турски офицери со своите семејства, до или во времто кога Милтон Манаки во Париз купи камера, се врати во Битола и стана првиот граѓанин на Македонија кој ја крена раката пред Неговото Величество султанот на Отоманската империја Рашид и му нареди: „Застанете Височество„“ Неговото височество му се потчини на битолскиот фотограф и така во историјата на уште долго непостоечката македонска кинематографија и на Балканот беше втемелен првиот документарен филм.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Музички илустрирала неколку документарни филмови, а е автор и на два мултумедијални перформанси.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Вистинските пирати отпосле дознале дека се изгубиле во жанрот - документарни филмови тогаш се снимаа само за славни научници и за разни светски, а не за бродски арамии со монокли на очите.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Само еднаш во целиот свој живот Винстон држеше в раце непогрешлив, документарен доказ за фалсификувањето на историските факти. И во таа прилика...
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За тоа, како овој милионски град бил системно, по принципот на „килим“, до темел уриван од германските окупатори, гледав еден документарен филм во Градскиот историски музеј, во старот дел на градот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И, ете, затоа, кога донеле одлука да се одбележи петгодишнината од изградбата на Долнечката брана, одредиле тој да напише кратко сценарио за документарен филм и да ја уреди изложбата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Влегов во работата мошне плашливо, како помошник во просториите за монтажа на документарни филмови во Лондон.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Има напишано и две сценарија за документарни филмови и тоа „Бараме леб“ и „Штрајкот на велешките гимназисти“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Bo барањето на што поубедлива документарност при интерпретација на личните и општи судбини, зафатени од виорот на Балканските војни и Првата светска војна, покрај кажувањата на десетина преживеани учесници од Македонија (со кои успеав да се сретнам во Битола, во Солун, во Берово, во Горно Коњаре, Скопско, во Ваташа, Кавадаречко, во Слојштица Демирхисарско, во Жиово, Мариовско, во Претор, Ресенско и т.н.) ненадоместлива помош ми беа и белешките на учителот Милорад Марковиќ, односно неговиот „Воен дневник“, којшто во еден поголем дел е воден на боиштата во Македонија.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во вториот дел имаше пет дела на Лајбах од нивниот „забранет период“ од 1984-та, кога во љубљанската сала Малчи Белич отсвиреа еден анонимен концерт кој деновиве ќе излезе како документарен цеде за Dallas/Mute Records.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Пробај побарај нѐ низ светот, прочепкај низ книги, учебници, документарни филмови, телевизиски програми, актуелни вести, меѓународни институции, интернет-страници, стриптиз-перформанси - ќе видиш дека никаде не фигурираме.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Тој гулаш од документарни драми, репортажи, филмови, мини-серии, видеоспотови, трагикомедии, играј-и-погоди томболи и семожни нивни комбинации се меша во аисторичен фалсификат - семожен сатараш, што со сласт ќе го јаде само фиктивниот просечен гледач.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
На овој, како и на бројни други примери, од процесуалното нижење на 92 изложени биографии во првиот долгометражен филм „The falls“, до документарните наоди за животните или за колективниот африкански обред во филмот „ZOO“, стварноста станува интензивен феномен внатре во вештачката претстава.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Младите луѓе од целиот свет мутираа, како што предвиде Маршал МекЛуан, преку високо комуникабилните меми: документарни филмови, рокенрол музика, MTV, пиратско емитување, сето тоа доаѓа до нив преку Американско-Јапонските телевизиски екрани.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во оваа секвенца, условно рече но, играниот филм се претвора во документарен, и како таков се оттргнува од контролата на протагонистите и творците.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со исклучок на неколку документарни фотографии - како онаа славната на која Дишан чучнат на клупа во еден парк во близина на Париз прави ѓаволеста гримаса на ококорено исклештен монструм - на кои се наѕира само трага на овој аспект на уметникот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
