дома (ж.)
На големиот одмор бев во искушение да претрчам до дома и да видам што направија.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Во негово маало немаше здрави сите другари му беа наркомани од дома добиваше пари да јаде но сиот џепарлак за ганџа го даде
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Бабо Крстовице, остани ми со здравје... - Господ здравје и ум, синко, да ти дади и носи поклони дома на сите...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Наеднаш почувствував дека таква храна не сум јадела одамна и си спомнав за дома.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Го притиснав црвеното копче на далечинскиот управувач и се оддалечив од дома.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
А моите малечки деца се искрадоа од дома и ете отидоа за да можат со отворени очи да гледаат во тие грозотии. Нели е страшно тоа!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Имаше многу песок и сфативме дека сме многу далеку од дома.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Кога заврши часот одвај дочекав да излезе наставникот и истрчав кон дома.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сѐ додека дедо ми можеше да излегува од дома на неговото ...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Секогаш за викендите пушташе гласно музика и пееше низ дома.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Тој ја отвора вратата и со десната нога го пречекорува прагот на домата наша. Се крсти пред иконата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Работа, дома Уморен кома Време е за ортома
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Дента беше цел ден во офицерскиот дом на последните припреми, отиде до дома на кратко да се истушира и спреми, се облече во едноставен светло лилав со ситни бели точкички фустан од жерсеј кој на ивиците беше украсен со едноставни дантели.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Секој е зафатен со својата дома и домашни, секој сака да ти го раскаже животот. Од крај до крај да ти го раскаже.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Едно утро излезе од дома со цел да се заљуби и да си го осмисли животот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Во писмото што го доби од дома, сестра ѝ подробно ѝ пишуваше, како мајка ѝ правела питулици за соседите и роднините.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Еднаш на баба ми ѝ се јавил некој слаткар по телефон и ја прашал дали кај нив живее некој си Борис кој влегол во слаткарницата и замолил да се јават на неговиот број и да кажат дека не може да си го најде патот до дома.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
„Во прво време ќе го чистиш дуќанот, во летните денови ќе го прскаш сокакот пред дуќанот и ќе го метеш, ќе носиш вода од блиската Капан-чешма, ќе носиш разни работи дома, за ручек ќе донесуваш јадење од дома.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога не можат тие да се измолкнат од дома и сами да дојдат, ги водат со себе овде и жените.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нешто ме тера да зборувам, да се отпуштам. Им кажувам на децата за комитите што ме бркаат од дома.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
