ждрига (несв.)
Го мрцкаат носот во танките чорби, ги оближуваат лажиците и само ждригаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ждрига од пастрма на насилно закланите сиромашни кози.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Како некој да ти ждрига в уста, вели и запејува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ние ги подаваме главите: подзинуваме, и ждригаме, икаме од виното, од јадењето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Шприцери пијат тие што сакаат да ждригаат, јас таквите не ги трпам. - Добро, голо вино.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Мисајле само кркори: испушта некои гласови, како да ждрига од жиговина и замалува човекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да фаќам врски по шалтери. Да го слушам Перо како ждрига по улици.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Голема желба во животот имам на струшки вечери поет да бидам на езеро ладно пиво да пијам на струшки ручкови у фаца да им ждригам Не, јас неможам во Скопје да седам неможам шмизли и шминкери да гледам запалив кола во Струга ја летнав да одморам душа од џунглата штетна Облеков шорц на плажа отидов Гавазова Сузе на кајче ја видов решив да пријдам го скршив мразот и видов паун тетовиран на газот
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Ждрига од пастрма на насилно закланите сиромашки кози.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Развеселените гости на вечерата тоа не го ни забележуваат, туку продолжуваат да се клештат, плукаат и ждригаат, фрлајќи им остатоци од храната на секаде присутните стаорци.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се надберуваме со Оливера Поточка и само жеволиме и ждригаме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
