животински прид.

животински (прид.)

Секакви животински муви веднаш му го покрија крвавото лице.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сепак ги влечеле колилата оставајќи зад себе меки лепешки и издржувајќи ги животинските патила; луѓето ги хранеле со силата на својата тврдоглавост и со безнадежноста на иднината од која не можела да прожугне ни дива чекутина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Други велеа дека друга била причината: неиздржливо било вршењето на брачните работи со него бидејќи имал орган неприроден, животински.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Не беа пожолтени животински коски.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Постела по полноќ, нагони животински кон лудост водат.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И еве, сега, кога можев веднаш да се запишам во мандолинскиот оркестар, си ја покажав глупоста: се занимавам со некакви афери со сликички - животинско царство и со некакви лексикони.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Животинска фарма, вели еден писател за вакви работи.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако паднев, јас ќе видев; но јас не паѓав, се служев со животинскиот рефлекс за самоодржување, и затоа не сознавав дека жената ми е во прегратките на некој друг.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сама ги одбра предметите-нешта во коишто ќе престојува: моливот и глината писмата и терасата што ја нема египетската мачка и хербариумот албумите и огледалата глобусот и зборот животинскиот ојас и млечта, пчелите трпезите за народ и за љубов...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кај животинскиот свет, судбината, исто така, има различен аршин. Судбината на магарињата е иста, но не е со онаа на овците.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ама што можев јас сама жена наспроти пушки и ножови, наспроти животински страсти во човечки тела?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Клучен доказ е тоа што ниту еден животински вид такво нешто не практикува... како па за сѐ друго да сме идентични со животните: пиеме кафе ко жирафи, играме шах ко фоки, сурфаме по Интернет ко двогрби камили, те цепиме атом ко млади мајмуни.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Потоа, не распрашувајќи се, ги ослободиле шиите на воловите од животинските окови и ги потерале кон долот покриен со повеќебојно зеленило на грчави дрвца и секакви грмушки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Но таквото преживување е дел од големата еволуција, од напредокот на животинските видови. И на човечкиот род.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Народниот гениј, на инаетчиите често им дава животински особености, па неретко, за некој инаетчија ќе каже дека е магаре, то ест дека се инати како магаре на мост.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така и јас мислам и сфаќам дека таму, каде што триумфира нихилизмот и цинизмот - таму надвладува животинскиот инстинкт и од земјата прави пекол.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Не само сакањето на една личност, туку сакањето на животинскиот инстинкт, на простата безлична желба: тоа е силата што ќе ја растргне Партијата на парчиња.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Седнувам во фотелјата, силно вдишувам, потоа, станувајќи, ги прашувам со страшно мирен глас: - Бројот три во животинско царство?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тој научи да се прилагодува, да мутира и да опстојува како чуден смрдлив клошар со изненадувачко аристократски манири и животинска виталност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
„Всушност, јас мислам депонијата Дрисла, да речам попрецизно санитарната депонија Дрисла, онаа што е уште во пробна работа - нели? - не можела за толку кусо време да го уништи животинскиот и растителниот свет во реката, да речам рипчиња, ракчиња или што било во реката“, коментираше Ивана, цапајќи низ плитката вода.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Повеќе