жири (ср.)
Наградите, дипломите и плакетите стоеја на свечено украсената маса пред тројното жири.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Оти можеш да им поткажеш на оние кои ги составуваат жири комисиите да ме земат во предвид.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Годинава, најзабележително беше оценувањето на членот на жирито од Албанија: со највисоки оценки, ги награди интерпретаторите од нејзината провениенција.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Оценувачи повеќе - нема (овде ги изоставам жири комисиите составени за доделување на неколку државни награди).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Однадвор салата му изгледаше сосема обично, но кога излезе на сцената непријатно се изненади: наместо најавената жири комисија спроти него стоеја неколку водачи на африканско племе што не можеше точно да го препознае.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Една од претставите на репертоарот беше „Мармалад“, претстава која на годинашниот МОТ ги собра сите симпатии, како од публиката, така и од стручното жири.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Токму за ова жири го препорачав и беше примен Луан Старова во кого што открив дипломат ерудит, кој го владее совршено нашиот јазик.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Еве, на пример: Секогаш кога ќе го слушнам тој збор, ги гледам членовите на сите комисии (жири, за избори, за селекција) како подготвуваат смеса што треба да ја запржи одамна приготвената манџа.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Беше ли тоа толку нужно, беше ли оправдано најпосле кога веќе минаа пред жирито?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Сакам да сум жири. - Жири? - Член на жири комисија на некои од театарските фестивали.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
За мене се работи за едно од најсериозните жирија во светот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ова жири единствено во светот (првиот добитник на наградата постхумно е Антоан де Сент – Егзипери веднаш по војната) е сочинето од дваесетина амбасадори кои доделуваат годишно награда за најдобро дело на француски автор со историска содржина.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сакам, првин, да го нагласам ова пријателство, а потоа да изнесам и неколку лични сведоштва со кои се здобив при учеството на Луан Старова во работата на Академијата на амбасадорите, односно во жирито на амбасадори акредитирани во Париз со книжевно-публицистичка вокација.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Стариот актер станал жири, но според моите видувања, не станал и важна личност, туку, напротив, станал личност за медицинско набљудување.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
