житие (ср.)
О изечена безнадежност или нашепната само доба на ветрот тој злочест Воин од Житијата што доаѓа да го опседне нашето спокојство и да ги разбуди сите сенки на плачот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Премногу наслади и мори едноподруго
во ова житие за кое одбивам да сведочам
значи - да признаам дека завршило.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ќе ти помогнам, му откликнуваше таа на еден осамен човек, и дури сонуваше крај него. тој низ неа го препрочитуваше житието на морето, ја впиваше неговата синина, па одново бела полетуваше во зорите сѐ до капка одново дури не го препишеше морето и дури не ги јагленоса ѕвездите мапи на неговите кораби.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Досега објавувала текстови на електронскиот конкурс за литература, Електролит, во списанијата Маргина и Книжевно житие, а нејзините раскази се објавени и во збирката Зборник на поезија и кратка проза на младите од просторите на поранешна Југославија.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Ти Воин зол со молњи во белките што негде под срцето на оваа црна страдница добрината ја закопа, на овој брег што својот молк го посади а крик израсте; Ќе извикам безгласно ако е вик молчењето Воинот загина, тој злочест Воин, Житијата само останаа….
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Притоа, не станува збор ниту за некое подоцнежно вметнување на спорната одломка во текстот на житието, затоа што истиот текст се јавува во секој од околу 50 списоци на житието.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
