задави (св.)
А раширените рачички на куклата би го задавиле, иако не можат без него, само да го принудат да ги заборави витосните наречници.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
А веќе се ведне за да ги задави своите корени и својата самотија.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Беше задолжена за тешките случаи и две затворени жени умреле задавени од нејзините раце на поларна мечка, извежбани до уметност за убивање од невнимание.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Сѐ беше задавено и притиснато од мората на темната жешка ноќ.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Да можам би излетал во дворот и најпрво кметот би го задавил.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Едно време Витомир толку многу зина што сето јајце му се загуби во устата. За малку одново да се задави.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Грегор, Грегор ... добро ли си? Го потапка по грбот неговиот пријател Мел, исплашен дека ќе се задави.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Јас само што не се задавив и ја исплукнав супата од уста, ама од некој обѕир се воздржав од смеење.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Имаше една приказна која кажуваше како Волчарот голорак се фатил со некоја разјарена волчица, а во вистинска ѕверска борба, сиот испокасан, раскрвавен, успеал да ја задави.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
По откривањето на тајната врска, по закана и строга наредба на Султанот и по барање на тогашниот Шеих Ул Ислам, ја задавил својата голема љубов и своите деца (од 4 и од 7 години) во одаите на својот Сарај.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Поначесто дрварите и овчарите пронаоѓале мрши од кози и од јариња, обезглавени, нагризени или задавени.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
А саканата моја во собата своја заклучена и натаму си ја чешлаше косата низгрбно, и ја врзуваше во опашка, со истата врвка со која во третиот чин Николај Дмитриевич ќе ја задави продавачката Љашченкова.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Па ќе те задавам бе чупе, ќе те задавам со голи раце!!!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
- Имало случаи такви како тебе да си ги задават жените... несвесно... во сонот...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Господине, се јавуваме од Градска болница. Жал ни е што ќе мора да Ве известиме... Вашата цимерка... мртва е... несреќа... несреќен случај... наполитанка... се засркнала... се задавила... примете сочувство...
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
И при секое ново прикрцкување на неговите очници тој сеќаваше како прстите на познатиот ладен грч му се стегнаат под гушата и просто го задавуваат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За врат мачка, влече маче, го задави, не го сака. - Лага било. Го сакала, го криела да го стопли.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
Уште на заминувањето за Франција, Тасе Шаин сакаше да си ја земе фамилијата со себе и да се пресели да живее таму.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Вака не ми е лезет чикнфрајд пиле зашто можам да згрешам некоја коска да фрлам во јардот и смокот да ми се задави и на самото место дед мртов да остане...“
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
И не се памети, ме разбираш или не, куче да задавело волк.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
