затаи (св.)
Зарем според сето ова: не може а да не се затаи познавањето на страните на светот.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Очињата им се оѕверија, се затаија во себе како мачки пред да рипнат на жртвата, но истовремено сфаќајќи ја својата немоќ и се оладија.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Пците ги осетија стапките и потрчаа кон нив, но тие се затаија и пците се вратија назад, лаејќи на ветар.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бучавата за којашто дури сега стана свесен го потсети дека синоќа, кога си легна и се затаи да заспие, ја чу истата оваа необична бучава и ја слушаше сѐ додека не се сети дека таа доаѓа од реката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да не се признае тоа значи да се затаи (dissumuler) текстот, да се ограничи лектирата, значи да се ограничи движењето на науката и вистината.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Иглтон ја отфрла зачестената сугестија дека терминот станал повеќе проблематичен одошто вреден и го нуди следното како дефиниција: „идеи и уверувања кои помагаат да се легитимира интересот на една владејачка група или класа особено со изопачување и затајување.“
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Тешко мене, се затаив во пуста темнина.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Во оценката што таа ја дава нема лага, нема затајување.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
— Рожденката се затаи да го слушне нивниот суд, судот на двете нејзини најдобри другачки. — Ќе го тепаат?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И на ова поле, трудовата инспекција, која, патем речено, како државен орган – најчесто не работи за викендите, доста затајува; г) во однос на прекувремената работа (работа повеќе од полното работно време), покрај максималната должина на неделно ниво, беше воведено и нејзино годишно ограничување во должина од 190 часа (чл. 117, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Павле се затајува, па вели: - Запри, добога, карпата си е карпа. Со глава не се пробива.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во прилог на ова сведочи и нервозното затајување на споменатата мамутска изложба во Guggenheim со наслов „Апстракцијата на дваесеттиот век: Тотален ризик, слобода, дисциплина“. 134 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Зулумџиите доаѓаат!!! - се тркалаше стравот во и околу очите им, создавајки предсмртен блесок, како последен вик на куршумот, кој одсвирувајки ја својата последна панична нота затајува во човечкото месо.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
