зајаде (св.)
Се зајадов и го демнам ко мачката глушецот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тогаш се знаеше сѐ: кога се зајадува месо, кисело млеко и маштеница, кога полжави и коприви, грав или риба, а кога маслинки и жива манџа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Такво прашање поставуваат некои од пријателите на татко ми и мајка ми, а особено оној чичко Гоце, од Берово, мајтапчија и подбуцнувач, кој не пропушта прилика да ме зајаде.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога слушна дедот Петко дека од една лира нагоре што ќе земат ќе ги делат, го зајаде левата рака, и си помисли: „Аха! Ќе ве сошиа јас вечер обата, и тебе и Ила", и влегоа во Младеновата крчма.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но, откако Круме Волнаровски денеска беше притворен, повторно ме зајаде црвот за улогата на Ема. Со кого таа работи? За кого?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
- Пилишта, ко пилишта, ми вели Јон, се зајале за нешто и се удриле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И Скрче уште од зори шеташе од другата страна на брегот. И него го зајаде црвецот од она што го чу од Царјанка.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Децата зајадоа од турениот грашок со тиква. Дебел, како гробарски, златна ми ти сестричко!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
