идентичен (прид.)
Се разбира, тој притоа мислел на идентична состојба на тотална сосредоточеност којашто некои личности можат да ја доживеат спонтано.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Очигледно, психоделичната музика комуницира со звучни симболични пораки коишто можат да ги разберат само личности кои самите доживуваат идентични или слични промени на состојбата на свеста, или пак, личности кои имаат природно развиен т.н. психоделичен сензибилитет.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
IX Може слободно да се рече дека историјата на животот на Мајка, откако нѐ роди, беше најмногу составена од идентични настани што подразбираа постојана заложба да ги спасува нашите животи на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Преиначување на тужба е промена на идентичноста на барањето, зголемување на постојното или истакнување на друго барање покрај постојното.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Две идентични возвишенија со падина во средината го чекаа вистинскиот да залегне и мирно да затвори очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Истополовиот порив не е идентичен со гејството.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, според мене, во условите во кои живееме Македонците идентични со луѓето кои живеат во останатиот свет, стигмата не се јавува како недоверба во оние со кои може да се разговара, туку од тоа дали ќе те разберат.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Значајно е, меѓутоа, што не само што не биле сите лидери на Организацијата против дејноста на МНЛД, па значи и против Мисирков, туку некои од нив имале дури и идентични или еднакви гледишта за основните прашања за македонското ослободување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие откриле дека сепак можат да го претскажат статистичкото поведение на системот сѐ додека неговите делови се идентични а нивното заемодејство е слабо.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ред и логика меѓу нив и не можеше да има, зашто материјата и духот, квантитетот и квалитетот, суштината и формата, по тоа сфаќање, се апсолутно раздвоени, идентични сами себеси или се само ствари, или само појави.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
- Дали мапата по која го живеете животот е идентична со мапата на вашата душа?
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Беше, значи, голема заслуга на Хегел што ги откри тие закони, со помошта на кои може да се знае „како, во кои услови и на кој начин две спротивни ствари стануваат идентични, се развиваат и меѓусебно се обусловуваат“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Затоа таквата логика и го бараше објаснението на процесот или на движењето на природата, општеството и на самото човечко познание во една причина однадвор, го гледаше само механичкото дејство на стварите, идеите, тенденциите на општеството, природата, науката, уметноста, политиката итн. и тоа една врз друга, една по друга, но не и една од друга, не нивната раздвоеност и целокупност, туку само раздвоеноста, само идентичноста.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Во рацете држеше сосема идентичен блок со зелена хартија, можеби купена во истата продавница во Атина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Клучен доказ е тоа што ниту еден животински вид такво нешто не практикува... како па за сѐ друго да сме идентични со животните: пиеме кафе ко жирафи, играме шах ко фоки, сурфаме по Интернет ко двогрби камили, те цепиме атом ко млади мајмуни.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Затоа таквата логика никојпат не можеше да го замисли „самодвижењето“, туку простото механичко движење на идентични, себеси рамни ствари и категории, под влијание на надворешна „сила“ или божество.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Во сиве наведени мислења, кои се, во основа идентични, се забележува дека основното сознание води кон една одредена генерализација: суштинските вредности прозата на Чинго ги остварува во доменот на стилот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Па така, кога учителот по ликовно образование ќе почнеше да ги прегледува, секогаш наидуваше на идентични цртежи кај различни ученици.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Рада не сакаше да верува во коинциденција, но предлогот на Ѓорѓе и нејзиното размислување идентично се преклопуваа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Светот и човекот се идентични. Затоа расизмот е најглупавото нешто на светот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
