интерпункција (ж.)
7. кога се враќав од јапонија како да се враќав од иднината каде што се во полн замав курсевите по интерпункција на изненадувањата и каде што гравчето на леб се мачка а не како кај нас што се крка со лажица гравчето наше насушно на леб се мачка јапонското гравче
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Стаклени опсервации на зборот. Прекршена рефлексија на интерпукцијата.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
На пример, аранжманот на текстот “Empty words” со знаците на интерпункција и со Торовите цртежи не само што подразбира субјективно гледање и слободен избор и размена на елементите, туку паѓа во очи и со својата произволност и насилството кое го врши врз јазикот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Откривањето и покривањето на прерамката така се претворија во знаци на интерпункција на разговорот што го водевме тоа пладне.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Извичник (!)
„Правопис на македонскиот јазик“
од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје
(2017)
Веднаш, без точки, без запирки, без никаква интерпункција почнав да читам, запалив како од митралез.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Прашалник (?)
„Правопис на македонскиот јазик“
од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје
(2017)
Интерпункција Интерпункцијата претставува систем од писмени знаци со кои се означуваат почетокот и крајот на речениците; границата и односите меѓу дел-реченици и меѓу реченични членови; интонацијата, темпото и паузите при зборувањето.
„Правопис на македонскиот јазик“
од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје
(2017)
